بررسی جنبه های پست مدرنیسم در داستان اسفار کاتبان قاسم کشکولی

پسامدرنیسم، پدیدهای نو نوظهور است که تاثیر عمیقی بر ادبیات و به خصوص داستان و رمان گذاشته است. در این میاننویسندگانی همچون هوشنگ گلشیری، رضا براهنی و منیرو روانی پور از سردمداران این مکتب ادبی در ایران به شمارمی آیند. ابوتراب خسروی نیز با نوشتن رمانهای اسفار کاتبان و دیوان سومنات و کتاب ویران، در زمره نویسندگانپست مدرن به حساب می آید. وی به تلفیق سبک مدرنیسم و پسامدرنیسم در داستان ها و رمان هایش پرداخته است.خسروی مولفه های پسامدرن مانند: اتصال کوتاه، بینامتنیت، عدم قطعیت، دور باطل، بی اعتبار کردن زمان، تعدد روایتو ... را در ساختار داستانهایش جای داده است. دیگر اینکه پسامدرنیسم ارتباط تنگاتنگی با پساساختارگرایی دارد وبرونداد این ارتباط، داستانهای زبانگرایی است که خسروی به خلق آن مبادرت ورزیده است.

کلیدواژه ها:

پسامدرنیسم ، اسفار کاتبان ، زبانگرایی و ابوتراب خسروی