اصطلاحات و نکات پزشکی، بهداشتی در گلستان و بوستان سعدی

سعدی، شاعریست برای تمامی نسل ها. شاعری که در گلستان و بوستانش در هر حکایتی و شعری، سعی داشته درسیاخلاقی را به خوانندگانش بدهد. او برای پرورش معانی و مفاهیم در آثار خود به جز تخیل شاعرانه از علومی که طی سال هاممارست و سفرهای پی در پی آموخته؛ استفاده می کند. آری او در آثارش از تجربیاتی که در طی این سفرها آموخته، اشخاصیکه با آنها ملاقات کرده و از دیده ها و شنیده هایش می گوید. می توان او را شاعری دانست که به خوبی توانایی آمیزش مفاهیمگوناگون را دارد. هدف در این پژوهش اینست تا ضمن آن که میزان احاطه شیخ شیراز را به علوم فراگرفته اش بالاخص علومپزشکی روشن می سازد؛ بتواند به نیکی از نوع کاربرد و پیوند این اطلاعات و اصطلاحات با مفاهیم و معانی ادبی سخن بگوید؛همین طور از چرایی و چگونگی و این که در کجا از اصطلاحات پزشکی استفاده کرده است. می توان این گونه برداشت کرد ونتیجه گرفت که: میزان اطلاعات او وسیع بوده است و با کتب پزشکی که تا عصر سعدی نوشته شده است همخوانی داشتهاست. او به جا و به موقع از این اصطلاحات و توصیه ها استفاده کرده است و به زیبایی و با توانایی منحصر به فردش اینمقوله ها را به آموزه های اخلاقی و پند و اندرز گره زده است. سعدی، برای آموزش مفاهیم و مقاصد تعلیمی خود به موقع ایناصطلاحات و نکات پزشکی، بهداشتی را درمتن حکایات به کاربرده است و قصد او از این کار تفهیم و آموزش بهتر پند واندرزیست که او می خواهد در خلا حکایاتش به مخاطب انتقال دهد. آشنایی با این اصطلاحات در تسهیل فهم آثار و ابیاتاین شاعر گران مایه موثر است. سعدی سعی نموده است تا مخاطب را با مقدمات طب سنتی آشنا سازد و توصیه های بهداشتیو درمانی که در آثارش وجود دارد از او شاعری طبیب ساخته است.

کلیدواژه ها:

سعدی ، گلستان ، بوستان ، بهداشتی ، پزشکی