تببین جایگاه دانش اندوزی از دیدگاه اخلاقی در دانشجویان و فراگیران

هدف از این پژوهش تببین جایگاه دانش اندوزی از دیدگاه اخلاقی در دانشجویان و فراگیران است. روشگردآوری اطلاعات کتابخانه ای و به صورت توصیفی تحلیلی است. در این راستا فراگیری دانش و علم مطلوبیت ذاتیندارد. به صرف عالم شدن سعادت حقیقی انسان تامین نمی شود. در طول تاریخ، عالمان و اندیشمندانی بوده اند که علمخود را در جهت توسعه فساد و تامین خواسته های شیطانی خود و دیگران به کار گرفته اند. بر همین اساس اسلام درکنار دعوت به علم آموزی، شرایط، آداب و اخلاقیات ناظر به این عرصه را نیز بیان کرده است که درباره آن در کتاب هایمربوط به تعلیم و تربیت و اخلاق دانش اندوزی بحث شده است. دانشجو و فراگیر در نتیجه توانایی های علمی که داراهستند در کنار اخلاق از نوعی خشوع، خضوع و تواضع در برابر خداوند و دیگر افراد انسانی برخوردار خواهند شد؛ چراکه ویژگی های مذکور را پلی برای رسیدن به دانایی و کسب فیض میپندارند و از هرگونه گردن فرازی و غرور دوریمی نمایند، زیرا لازمه رسیدن به پله های ترقی در زمین، علم و خدمت به بشریت، تواضع و فروتنی است. خشوع، خضوعو تواضع چنین دانش اندوزی به همنشینان و افراد جامعه رواج پیدا کرده و موجبات تعالی و سعادت اخلاقی خود وجامعه را فراهم می سازد. در نهایت اینکه رعایت اخلاقیات کنار دانش اندوزی این تاثیر را خواهد داشت که دانشجو وعالم با رسیدن به جایگاه واقعی خود ادامه دهنده راه انبیای الهی باشند و از ارزشهای دینی دفاع کنند و از نظر علمی،اخلاقی و عملی، واجد ویژگی هایی باشند که اسلام آن را برای دانشجویان ضروری می داند.

کلیدواژه ها:

دانش اندوزی ، دیدگاه اخلاقی ، دانشجویان ، آداب اخلاقی دانش اندوزی