مقایسه تطبیقی تاثیر شیوع ویروس کرونا بر «چگونگی اجرای تعهدات قراردادی و اصل لزوم در معاملات» در فقه، حقوق آمریکا و اصول حقوق قراردادهای اروپایی
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی دانش و فناوری حقوق و علوم انسانی ایران
- کد COI اختصاصی: STLH02_040
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 329
نویسندگان
دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
دانشآموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه علوم قضائی و خدمات اداری، تهران، ایران
چکیده
در همه نظام های حقوقی، اصولا هر قرارداد تشکی لیافته باید اجرا شود و هیچیک از طرف های قرارداد نمی توانند از بارتعهدات ناشی از آن شانی خالی کنند مگر در موارد استثنایی؛ قاعد های که به «صاله اللزوم» مصطلح گردیده و لزوم بقا و همچنین لزوم پایبندی به مفاد قرارداد را در پی خواهد داشت. اما گاه به دنبال بروز حوادث و تغییر اساسی اوضاع و احوال،مانعی بر سر راه اجرای تعهدات پدید میآید و آن را متعذر یا متعسر می سازد. تدابیر و محدودی تهای اعمال شده توسطدولت ها پس از شیوع ویروس کرونا و همچنین نفس شیوع این بیماری، روابط قراردادی مردم را به شدت متاثر ساخت و بهعنوان مانعی بر سر راه اجرای تعهدات قراردادی قرار گرفت. موضوع این مقاله، فروضی است که علیرغم وجود مانع، تعهداتپابرجا هستند و اثرگذاری مانع به نحوی است که اجرا در موعد مقرر ممکن نیست و یا بسیار مشکل است و با تعلیق اجرایا تغییر در شیوه و شرایط اجرا، ممکن و قابل تحمل میگردد و برای متعهدله کماکان دارای فایده خواهد بود. نفس شیوعبیماری کرونا و اقدامات و تدابیر دولتها اجرای برخی تعهدات را موقتا غیرممکن می سازد و در برخی دیگر، صرفا موجبدشواری می شود. بنابراین، مباحث ذیل دو عنوان کلی تعذر و تعسر اجرا قابل طرح و بررسی هستند. در مواردی که شیوعکرونا موجب تعذر موقتی اجرا می گردد راهکار فقه، حقوق آمریکا و اصول حقوق قراردادهای اروپایی شبیه بوده و هر سه ازتعلیق اجرای تعهدات سخن می گویند. اما در مواردی که شیوع کرونا صرفا موجب دشواری می شود، دیدگاه های مختلفصف آرایی می کنند و راهکارهای متفاوتی ارائه می دهند. اصول حقوق قراردادهای اروپایی تحت شرایطی تعدیل قضایی راتجویز می کند، اما جواز استفاده از این راهکار در فقه و حقوق آمریکا محل تردید است.کلیدواژه ها
کرونا، تعذر، تعلیق اجرا، تعدیل قرارداد، اصل لزوم، فورس ماژومقالات مرتبط جدید
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.