اثربخشی درمان شناختی رفتاری هیجانی بر پرخاشگری کلامی، رفتاری و رابطه ای در کودکان با مشکلات رفتاری

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری هیجانی بر پرخاشگری کلامی، رابطه ای و رفتاری کودکاندارای مشکلات رفتاری مورد بررسی قرار گیرد. در همین راستا، تمامی دانش آموزان بین ۸ تا ۱۲ ساله مدارس ابوذر شهرتهران در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ با پرسشنامه ی علائم مرضی کودک و نیز مصاحبه ی بالینی مورد غربالگری قرار گرفتند که نمونه ای به حجم ۳۴ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشگمارش شدند. سپس به گروه آزمایش آموزش ۱۲ جلسه ای ارائه شد و برای سنجش متغیرها در مراحل پژوهش ازپرسشنامه پرخاشگری شهیم استفاده گردید و داده های حاصل با تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکووا) تجزیه و تحلیلشد. بررسی ها نشان داد درمان مدنظر می تواند سبب کاهش انواع پرخاشگری شود. بنابراین نتیجه گرفته شد که مهارتهای کنترل خشم و مواجهه با آن در قالب این نوع از درمان می تواند ارتقا یابد که این خود سبب کاهش مشکلاتپرخاشگری و مشکلات هیجانی و رفتاری است. به همین جهت درمان شناختی رفتاری هیجانی با تاکید بر ظرفیتهای درونی فرد به جهت عمل موثر در محیط و استفاده از آن ظرفیتها به بهترین شکل ممکن سعی دارد که راهکاریمفید را ارائه دهد که فرد با شرایط محیط با سازگاری و بدون تشویش روبه رو شود.

کلیدواژه ها:

درمان درمان شناختی رفتاری هیجانی ، پرخاشگری ، مشکلات رفتاری