بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی با نقش میانجی گری فرسودگیشغلی در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استانگلستان

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی با نقش میانجی گری فرسودگی شغلی در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان گلستان است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی؛ از نظر نوع داده ها، کمی؛ از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی و از نظر شیوه اجرا، مقطعی خواهد بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه کارکنان کمیته امداد خمینی (ره) استان گلستان به تعداد ۲۵۰ نفر تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد ۱۲۰ نفر به روش تصادفی ساده در نظر گرفته می شوند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و همکاران (۱۹۹۹)؛سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۶) و عملکرد شغلی ارشدی و شکر کن (۱۳۷۵) استفاده شد و توسط نرم افزار SMART PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از آن بود که بین سرمایه اجتماعی با فرسودگی شغلی در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان گلستان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. در صورتیکه رابطه مثبت و معنی دار بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان گلستان وجود دارد.از سویی مشخص شد بین فرسودگی شغلی و عملکرد شغلی در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان گلستان رابطه منفی و معناداری وجود دارد. در نتیجه میتوان نتیجه گرفت که فرسودگی شغلی نقش میانجی گری بین سرمایه اجتماعی و عملکرد شغلی را در اپیدمی کرونا از دیدگاه کارکنان کمیته امداد امام خمینی (ره) استان گلستان به همراه دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، عملکرد شغلی ، فرسودگی شغلی ، کمیته امداد امام خمینی (ره) ، استان گلستان