شناسایی و اولویت بندی بحران های مدیریتی در سازمان آتش نشانی و خدماتایمنی (مورد مطالعه شهر کرج)

در این پژوهش به بررسی شناسایی و اولویت بندی بحران های مدیریتی در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی پرداخته شده است. این تحقیق به لحاظ نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی - اکتشافی از نوع مطالعه موردی محسوب می شود و به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی به شمار می رود. جامعه آماری این پژوهش کلیه خبرگان و کارشناسان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهر کرج در سال ۱۴۰۰ است. در این پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر از خبرگان این حوزه در شهر کرج به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. روش هایی که در این تحقیق برای گردآوری داده ها به کار گرفته شده است، روش های کتابخانه ای و میدانی می باشد. برای تجزیه و تحلیل دادههای تخصصی پژوهش و الویت بندی شاخص ها از تکنیکهای تصمیم گیری چند معیاره مانند AHP و روش دلفی استفاده شد. نتایج نشان داد براساس اولویت بدست آمده از جنبه های ساختاری رهبری ضعیف (انتخاب سبک رهبری نامناسب با وزن نسبی۰/۲۹۷مهم ترین حوزه در مولفه های جنبه ساختاری می باشد. براساس اولویت بدست آمده از جنبه های انسانی عدم انگیزه کافی در کارکنان برای یادگیری مدیریت بحران با وزن ۳۶۹/ ۰ در رتبه ۱ قرار گرفت. براساس اولویت بدست آمده از جنبه های فنی کمبود سامانه های تشخیص و هشدار با وزن ۰/۲۱۸ در رتبه ۱ قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

بحران های مدیریتی ، سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی