علی عبدی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
میترا محمدی - کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
نیلوفر رستمی - کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران

هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین تدریس تحول آفرین و نوآوری کاری با نقش واسطه ای مشارکت کاری در دبیران دوره متوسطه اول شهر کرمانشاه بوده است.روش: روش طرح پژوهشی حاضر، با توجه به هدف آن از نوع کاربردی و شیوه ی اجرای آن توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این پژوهش دبیران دوره ی متوسطه اول مشغول به تدریس در سطح شهر کرمانشاه به صورت تقریبی، تعداد ۹۶۷ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل داده اند که بر اساس جدول مورگان، تعداد ۲۷۶ نفر به روش تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزارهای مورد استفاده پژوهش، پرسشنامه های تدریس تحول آفرین (TTQ) بوچامپ و همکاران (۲۰۱۰)؛ پرسشنامه نوآوری و کسب و کار اصلی سازمان مقیمی (۱۳۹۰) و پرسشنامه مشارکت کاری توماس لاداهل و کنجر (۱۹۶۵)استفاده گردیده است.یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری نشان دادند که بین تدریس تحول آفرین با نوآوری کاری با نقش واسطه ای مشارکت کاری رابطه وجود دارد. تدریس تحول آفرین بر نوآوری کاری، اثر مستقیم دارد. مشارکت کاری بر نوآوری کاری، اثر مستقیم دارد. تدریس تحول آفرین بر مشارکت کاری، اثر مستقیم دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد که مسئولان آموزش و پرورش با فراهم آوردن امکانات و شرایط لازم برای تشکیل گروه های کاری دبیران در جهت مشارکت کاری و تبادل نظر در مورد روش های تدریس تحول آفرین و ایجاد نوآوری های کاری آنان بکوشند تا بتوانند آموزش نوآورانه تری برای دانش آموزان خلق کنند.

تدریس تحول آفرین, نوآوری کاری, مشارکت کاری, دبیران