سیدعلیرضا موسوی - کارشناس ارشدمهندسی عمران مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که به دلیل فعالیت های انسانی محیط زیست کره زمین به شدت تحت تاثیر اثرات منفی از قبیل تغییرات اقلیمی و گرمایش نگران کننده کره زمین شده است تا جایی که زنگ خطر زیست محیطی را به صدار درآورده و سازمان های مختلف ودولت ها در تلاش هستند که تا این اثرات منفی را بر روی کره زمین کاهش دهند، حال پروژه های عمرانی مختلف مانند راه ها و سدها و.. به دلیل اثراتی که بر روی محیط زیست و حتی آلودگی هایی که تولید می شود به همراه دارند نقش عظیمی در آلودگی و تخریب محیط زیست دارند. پروژه های عمرانی که در داخل و حومه شهرها ونیز در مناطق کوهستانی و دشته ها که از منظر پوشش گیاهی و جانوری و ارزش زیست محیطی دارای خطرات بالقوه و بالفعلی هستند، به منظور مقابله با خطرات پیش گفته بنا به شرایط موجود دو راه حل زیر پیشنهاد می شود: اول این که می بایست روند عملیات اجرایی و احداثی پروژه های عمرانی مدنظر را متوقف کرد ناگفته پیداست در کشورهای در حال توسعه مانند ایران امری پرهزینه، زمان بر و ثقیل است. دوم اینکه پیش از احداث پروژه های عمرانی با ارزیابیهای زیست محیطی، اثرات سوء آن پروژه های عمرانی با ارزیابی های زیست محیطی، اثرات سوء آن پروژه بر محیط زیست را بررسی و وزن دهی کنیم که نتیجه آن انتخاب نقاطی با حداقل تهدید برای محیط زیست و بیشترین کاربرد از لحاظ علمی و تکنولوژی به لحاظ احداث پروژه می باشد.

محیط زیست، پروژه عمرانی، آلودگی، تخریب