بررسی مطالعاتی عملیات رفع مانع و تحریک و انگیزش یک چاه حاوی نفت آسفالتینی به روش اسیدکاری ماتریسی در میدان نفتی آذر (غرب ایران)

در طول عمر تولیدی یک مخزن هیدروکربنی ، پارامترهای متعددی بر کاهش استعداد تولید و بهرهوری آن مخزن تاثیر می گذارند. از جمله آن پارامترها می توان به : رسوب ترکیبات سنگین نفتی در کانالها و مجاری تولیدی (نواحی مشبک کاری شده سازند)، تولید شن و ماسه ، تولید انواع مختلف لجن ها و بسیاری از آسیب هایی از این قبیل ، اشاره نمود. شایانذکر است که ، تمامی این آسیب ها بر کاهش تراوایی سنگ مخزن و در نهایت ، کاهش راندمان تولید تاثیر می گذارند. در چنین شرایطی به منظور رفع عوامل آسیب به سازند بهره ده، و نیز رساندن نرخ تولیدی به سطح ایدهآل (احیاء مخزن)، از عملیات اسید کاری استفاده می شود. در این مقاله به معرفی روشهای مختلف اسید کاری پرداخته ایم ، سپس خصوصیات برخی از افزایه های مورد استفاده در عملیات اسیدکاری را بیان کرده، و نیز شرحی از دسته بندی انواع مختلف اسیدها ارائه شده است . در ادامه تلاش کرده ایم که با استفاده از اطلاعات دقیق و میدانی ، و با در دست داشتن دادههای واقعی مربوط به عملیات اسید کاری ماتریسی ، که بر روی یکی از چاههای میدان نفتی آذر (غرب ایران - چاه شماره ۱۱) اجرا شده است ، شرح کاملی از جزئیات سیالات استفاده شده و نحوه اجرای عملیات را ارائه دهیم . آنگاه با توجه به این که نفت تولیدی این مخزن آسفالتینی بوده و پتانسیل بالایی در جهت انتشار گاز هیدروژن سولفوره S)۲(Hدارد، توضیح دادهایم که چگونه عوامل انسداد خلل و فرج های سازند بهره ده را بر طرف کرده و سپس عملیات انگیزش و تحریک مخزن به روش اسید کاری ماتریسی ، به منظور افزایش تراوایی و افزایش سطح ارتباط چاه و سازند انجام گرفته است .

کلیدواژه ها:

افزایش تولید و بهره وری ، اسید کاری ماتریسی ، میدان نفتی آذر ، افزایش نفوذپذیری ، آسیب سازند