مطالعه مقایسه ای سیاست خارجی ایران و ترکیه در قبال منطقه قفقاز جنوبی (۲۰۰۰ تا ۲۰۲۱)

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۹۰ و استقلال پیدا کردن کشورهای قفقاز جنوبی عاملی در جهت ایجاد تغییر و تحول در منطقه و همچنین شکل گیری سیاست های جدیدی از سوی کشورهای همسایه نسبت به این منطقه گردید. حدود چند دهه از استقلال کشورهای قففاز جنوبی می گذرد و این کشورها کوشیده اند تا با تقویت سیاست خارج اندک اندک به عنوان هویتی مستقل تر در جهان باشند . در این بین دو کشور ایران و ترکیه کوشیده اند تا با توجه به پیوندهای گوناگون تاریخی نژادی، مذهبی ، زبانی و هویتی با کشورهای سه گانه این حوزه روابطی پایدار با این کشورها برقرار کنند. هریک از سه کشور قفقاز جنوبی دارای موقعیت های متفاوتی از منظرهای ژئواکونومیک ،ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک هستند. به عبارتی دیگر موقعیت های جغرافیایی ،جمعیتی ، مرزی، اقتصادی ،فرهنگی –دینی ،سیاسی و امنیتی این کشورها از یک سو از نگاه مولفه های قدرت و از دیگر سو از حیث اهمیت آنها برای دوکشور ایران وترکیه و همینطور برای سایر بازیگران منطقه ای وفرا منطقه ای متفاوت بوده و از یک میزان اهمیت برخوردارنیست. همچنین مسائلی میان این کشورها با یکدیگر و با ایران وترکیه وجود دارد که می توان از آنها به عنوان اشتراکات و افتراقات میان آنها نام برد. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مطالعه ی مقایسه ای سیاست خارجی ایران و ترکیه در قبال قفقاز جنوبی با استفاده از چارچوب نظری ژئوپلیتیک می باشد.

کلیدواژه ها:

منطقه قفقاز جنوبی ، سیاست خارجی ، ژئوپلیتیک