نظام آموزشی و صلاحیت های قرن ۲۱

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 76

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CEDP05_207

تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1401

چکیده مقاله:

امروزه نقش آموزش در مواجهه با تحولات زندگی در حوزه های اجتماعی، اقتصادی، زیستی و .. بر کسیپوشیده نیست، بنابراین برای مقابله با چالشهای دنیای پویا و به سرعت در حال رشد، تربیت انسان هاییمتفکر، همدل، نقاد، خالق و مشارکتجو لازم است. در همین راستا، یک جنبشی جهانی به سمت بازنگری درفرصت های یادگیری با هدف رشد طیف وسیعی از صلاحیت ها در دانش آموزان به وجود آمده است. همانطورکه می دانیم، ماهیت صلاحیت های مهم برای زندگی بشری با گذشت زمان تغییر می کنند. در یک تعریف ازسوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (۲۰۰۳)، صلاحیت چیزی بیش از دانش یا مهارت است و شاملتوانایی پاسخگویی به نیازهای پیچیده در یک بستر خاص، از طریق به کارگیری منابع روانی-اجتماعی (مانندمهارت ها و نگرش ها) است. در میان مطالعات گسترده برای تدوین صلاحیت های مورد نیاز برای دانش آموزان،کمیته ای توسط شورای پژوهش ملی آمریکا (۲۰۱۲) برای تدوین صلاحیت های قرن ۲۱ با هدف بررسی انواعمداخلات آموزشی موثر به منظور ایجاد "یادگیری عمیق تر" و شناسایی صلاحیت های مورد نیاز تشکیل شدکه در نهایت سه خوشه صلاحیتهای قرن ۲۱ را که ارتباط درهم تنیدهای دارند، شناسایی کرد که عبارتهستند از: الف) صلاحیت های شناختی شامل سه خوشه فرایندها و راهبردهای شناختی (حل مساله و...)،دانش (سواد اطلاعاتی و...) و خلاقیت (نوآوری و...) ، ب) صلاحیت های درونفردی شامل سه خوشه گشودگیذهنی (انعطاف پذیری و...)، وظیفه شناسی (پشتکار و..) و خودارزیابی درونی مثبت (سلامت روانی و...) و ج)صلاحیت های بین فردی شامل دو خوشه کارگروهی (مشارکت و...) و رهبری (مسئولیت پذیری). در مجموعبررسی پژوهش های مرتبط در این زمینه نشان داده است که برجسته ترین صلاحیت های قرن ۲۱ ، شاملتفکر انتقادی، ارتباط، مشارکت، خلاقیت و نوآوری است که در ادامه به منظور ارتقا این صلاحیت ها،پیشنهادهایی ارائه شده است: تجدیدنظر در برنامه های درسی برای گنجاندن صلاحیت های قرن ۲۱ ، تمرکزبر فرآیند یادگیری به جای تمرکز بر پوشش همه مطالب موردنیاز، توسعه توانایی دانش آموزان برای هدایتیادگیریشان، شراکت معلمان با دانش آموزان در تکالیف "یادگیری عمیق تر" با ویژگی های اکتشاف و مبتنیبودن بر زندگی واقعی، استفاده از مجموعه گسترده ای از راهبردهای آموزشی مختلف مانند یادگیریپروژه محور یا آموزش مستقیم یا یک مدل مبتنی بر پرسشگری با توجه به نیازهای دانش آموز و تکلیف، تاکیدبر آموزش از طریق یادگیری مبتنی بر حل مساله، تشکیل کلاس درس معکوس و حل مسئله مشارکتی، رشدمهارتهای فناورانه در دانش آموزان و استفاده از شیوه های یادگیری و تدریس مبتنی بر فناوری، درگیر کردندانش آموزان در فرایند یادگیری با استفاده از دستورزی مجازی به عنوان یک منبع یادگیری دیجیتالی،استفاده از آموزش مجازی به منظور افزایش تبادل اطلاعات برای دانش آموزان و مربیان، استفاده از یادگیریغیررسمی در طول زندگی و یادگیری مبتنی بر تجربه و در آخر ارائه تغییرات متناسب در شیوه های ارزیابیمانند به کارگیری تکالیف یادگیری اصیل در سنجش و استفاده از سنجش مبتنی بر رایانه.

کلیدواژه ها:

صلاحیت های قرن ۲۱ ، یادگیری عمیق تر ، نظام آموزشی

نویسندگان

مریم محسن پور

استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران