مروری سیستماتیک بر اثربخشی مداخلات آموزش یادگیری اجتماعی هیجانی در دانش آموزان مقاطع پیش از دبستان تا دوازدهم

از آنجایی که هدف محوری تعلیم و تربیت، پرورش کامل دانش آموزانی است که از نظر جنبههای شخصیتی، ارتقا شناخت و صلاحیت های فردی و اجتماعی به بلوغ رسیده اند، بنابراین نهتنها نیاز است تا بر رشد علمی دانش آموزان در مدارس تمرکز داشت، بلکه توجه به رشداجتماعی و هیجانی آنان نیز از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. بدین ترتیب هدف از مطالعهحاضر بررسی مرور سیستماتیک اثربخشی مداخلات آموزش یادگیری اجتماعی-هیجانی دردانش آموزان مقاطع پیش از دبستان تا دوازدهم بود. در پژوهش حاضر از طریق مرورسیستماتیک و جستجوی کلیدواژه های تخصصی در ارتباط با آموزش یادگیری اجتماعی-هیجانی در دانش آموزان مقاطع پیش از دبستان تا دوازدهم در پایگاه های اطلاعاتی تخصصیایران شامل (Magiran, SID, Civilica, Irandoc, Noormags, Google Scholar)در بازه های زمانی ۱۳۸۰ - ۱۴۰۰ یافته ها و داده های مورد نظر برای دستیابی به هدف پژوهشحاضر مورد بررسی قرار گرفت. در نتیجه این جستجو و بر اساس دستور العمل پریزما و ملاکهای ورود و خروج، ۳۷ مقاله برای ورود به پژوهش انتخاب شدند. براساس یافته های بدستآمده بیشتر پژوهش ها بر روی دانش آموزان عادی و به ترتیب مقاطع دبستان و متوسطه اولانجام شده است. همچنین تعداد اندکی از پژوهش ها طرح فالوآپ را به جهت بررسی تداوماثربخشی مداخله ی انجام شده، اجرا کرده اند. بر اساس یافته های بیشتر پژوهش ها آموزشیادگیری اجتماعی-هیجانی می تواند دارای اثرات مثبتی بر روی دانش آموزان باشد و فقط درچند مورد دارای اثر معنادار نبوده است. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت کهاستفاده از برنامه ها و مداخلات یادگیری اجتماعی-هیجانی در مدارس می تواند سبب بهبودسلامت روان در دانش آموزان، خواه بدون اختلال یا دارای اختلال شود و تدوین برنامه ها واختصاص دادن زمان هایی از برنامه های هفتگی مدارس به آموزش این محتواها به دانشآموزان، سبب بهبود عملکرد و بهزیستی روان آنها خواهد شد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، یادگیری اجتماعی-هیجانی ، مرور سیستماتیک ، برنامه ، مداخله ، دانش آموز