اثربخشی آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر کفایت اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

اختلال یادگیری به عنوان یکی از اختلالات عصبی– رشدی شناخته می شود. افراد داراییاختلال یادگیری در حوزه های مختلف دچار مشکل هستند، یکی از حوزه های اصلی کهدر آن نقص و مشل دارند، کفایت اجتماعی میباشد. هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر،بررسی اثر بخشی آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر کفایت اجتماعی دانش آموزان پسردارای اختلال یادگیری در شهر تهران بود. روش: پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشیبا طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. ۲۵ دانش آموز پسر دارای ناتوانییادگیری از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشو کنترل گمارده شدندابزار این پژوهش جهت گردآوری داده ها مقیاس کفایت اجتماعیبود. داده ها به دست آمده با استفاده از روش های آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیلقرارگرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر کفایت اجتماعیدانش آموزان دارای اختلال یادگیری مقطع دبستان اثر معنی داری دارد. نتایج نشان داد،برنامه آموزش راهبردهای خود تنظیمی موجب ارتقای کفایت اجتماعی در دانش آموزاندارای اختلال یادگیری می شود. بنابراین ضروری است برنامه آموزش خودتنظیمی به عنوانیکی از برنامه های مداخله ای مورد توجه متخصصان و درمانگران قرار بگیرد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای خودتنظیمی ، کفایت اجتماعی ، اختلال یادگیری ، دانش آموزان