بررسی راهکارهای بهبود وضعیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان دیرآموز در مدارس ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی و ارائه راهکارهایی جهت بهبود وضعیت آموزشی و تربیتی دانشآموزان دیرآموز در مدارس می باشد. این تحقیق از نظر روش، میدانی (دوره ای) می باشدو از آنجا که دانش آموزان دیرآموز در سطح خانه، مدرسه و اجتماع مظلوم واقع شده اند وامکانات و شرایط لازم برای آموزش و تحصیل این دانش آموزان به درستی تعبیه نشدهاست. از این رو این موضوع مدنظر قرار گرفت و در آن از چندین تحقیق و مقاله یعلمی-پژوهشی داخلی و خارجی بررسی به عمل آمد. یافته ها پژوهش بیانگر آن است کهبیشتر مطالعات انجام شده نشان دهنده ی عدم توجه جدی و کافی نظام های آموزشی بهاین دسته از دانش آموزان است و این بی توجهی در کشور ما (ایران) مشهودتر است. برایناساس نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دانش آموزان دیرآموز از همان ابتدای زندگیمورد بی لطفی و کم توجهی والدین قرار گرفته و این امر در دوره های تحصیلی نیز همچنانبه قدرت باقی می ماند و از طرف مربیان و معلمان با سایر دانش آموزان مقایسه می شوند،از جمله عوامل تاثیر گذار بر بهبود وضعیت این دانش آموزان می توان به سازگاری اجتماعی،آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش جرات ورزی و آموزش والدین این دانش آموزاناشاره کرد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، دیرآموز ، مشکلات آموزشی ، مشکلات تربیتی