بررسی رویکردهای بکارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در زندانبانی نوین

زندان به عنوان یک نهاد اجتماعی در میان جوامع بشری همواره موجودیت خود را حفظ کرده و زندانی کردن مجرمان به منظور مجازات آنها یکی از مهم ترینکارکردهای زندان در طول تاریخ بوده است. زندان آن هم از نوع مدرن آن یکی از نهادهای تامی است که شاید بیش از نهادهای مشابه ، نظم و قواعدپیش بینی شده در آن تحمیل می وشد. امروزه فناوری های نوین در زمینه سامانه ها، سخت افزار و نرم افزار، در سازمان زندان ها مورد استفاده قرار می گیرد و یکی ازمهم ترین آنها سامانه های متعددی است که به صورت متمرکز یا توزیع شده در حال ارائه سرویس و انجام فرآیندهای عمومی و تخصصی سازمان است. عدموجود یک سیستم الکترونیکی کامل و یکپارچه شامل سنسور های میدانی، اعم از دوربین سنسورهای حرکتی، سیستم آلارم تحت شبکه، سنسور های قفلدرب، سنسورهای کنترل تردد، اعلام حریق و سایر سنسور های هوشمند که در بهره وری و حفظ امنیت زندان ها نقش مهم و انکار ناپذیری دارند، در صورتنبودن و یا وجود نقص در این سیستم ها، لطمات جبران ناپذیری بر سیستم زندان وارد می شود. یکی از سازمان هایی که توانسته در زمینه های مختلف ازفناوری های روز دنیا استفاده کند، سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور است. سازمان زندان ها از سال ۱۳۷۰ با مجهز شدن به رایانه، استفاده ازفناوری اطلاعات را جهت پیشبرد اهداف خود آغاز کرد. در پژوهش حاضر با گردآوری و مطالعه منابع آرشیوی، کتابخانه ای، مقالات و با روش توصیفی -کتابخانه ای زمینه های ورود فناوری اطلاعات به سازمان های مدیریتی و نظارتی کشور و اثرات آن را در پیشبرد زمینه های مختلف بررسی خواهیم کرد

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، زندان ، زندان الکترونیک ، زندانبانی نوین ، سازمان زندان ها.