استفاده از تکنیک سلسله مراتب تصمیم فازی جهت ارزیابی عوامل توسعه منابع انسانی پتروشیمی شیراز با رویکرد آموزش و بهسازی

از مباحث پردغدغه و پرچالش دنیای کنونی، مسائل توسعه سازی است. توسعه سازی در هر اصول علمی و غیرعلمی می تواند رسوخ کند. از مهم ترین شاخه های قابل بحث و دارای ویژگی های منحصربه فرد، توسعه سازی منابع انسانی است. از طرفی این توسعه سازی هنگامی که در صنعت مهم کشور یعنی پتروشیمی بررسی شود، اهمیت آن دوچندان می شود. توسعه منابع انسانی با هدف بهسازی و از طریق آموزش میسر می گردد. بنابراین هدف در این پژوهش، ارزیابی عوامل توسعه منابع انسانی پتروشیمی شیراز با رویکرد آموزش و بهسازی با استفاده از روش FAHP می باشد. بدین منظور با نظرخواهی از ۱۰ تن از خبرگان امر و پالایش عوامل و بررسی نرخ سازگاری (روایی و پایایی) آنها و سپس فازی زدایی عوامل، نتایج حاکی از آن شد که تزریق نگرش سیستمی از ۲۸ عامل پژوهشی، رتبه نخست و ساختارهای فیزیکی مساعد رتبه نهایی را به خود اختصاص داده اند. جهت تولید علم در این حوزه، مدلی جامع به مانند ساختار کره زمین ارائه شد.

کلیدواژه ها:

توسعه منابع انسانی ، آموزش و بهسازی ، پتروشیمی شیراز ، سلسله مراتبی تصمیم فازی