ارائه مدلی از عوامل موثر بر بهره وری در سازمان با رویکرد مرور سیستماتیک

انسان به عنوان قدرت و هسته اصلی هر برنامه ایی قرار دارد نیروی انسانی بزرگ ترین دارای سازمان ها محسوب می شوند و بدون عملکرد مناسب آنها، عملکرد سازمان به درستی تحقق نمی یابد. نیروی انسانی و ظرفیت های بالفعل و بالقوه ی آنها سازمان را در مسیر مناسب هدایت می کنند با توجه به اینکه موفقیت رقابتی از طریق افراد سازمان بدست آید. بنابراین مهارت های افراد مهم و تعیین کننده می باشد. در این میان یکی از مهم ترین مواردی که باعث برتری یک سازمان نسبت به رقبا می شود، درک کارکنان از بهره وری است. بدون شک حرکت در جهت نیل به اهداف سازمانی و کسب ن اهداف و در نهایت پیشرت جامعه، در گرو افزایش بهره وری کارکنان و سازمان ها است. مهم ترین هدف هر سازمانی، دستیابی به بالاترین سطح بهره وری ممکن یا بهره وری بهینه است. امروزه صاحب نظران و اندیشمندان بر اهمیت و نقش نیروی انسانی به عنوان عامل توسعه کشور واقف بوده و بر آن تاکید دارند و مهم ترین سرمایه هر سازمان را نیروی انسانی آن می دانند افزایش بهره وری نیروی کار نتیجه ای جز عملکرد مناسب سازمان در پی نخواهد داشت. اهمیت افزایش بهره وری کارکنان در سازمان یکی از مهم ترین اهداف کسب و کار و برنامه ریزی منابع انسانی است. عنوان «بهره وری یا خودکارآمدی نیروی کار» علاقه ی بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است و براین اساس مطالعت بسیاری برای شناسایی برای عوامل تاثیرگذار بر بهره وری مدیران و نیروی کار انجام شده اند. در این میان برنامه ریزی منابع انسانی برای درک خودکارآمدی نیز بسیار ضروری و لازم است. بنابراین رابطه ی بین برنامه ریزی منابع انسانی و بهره وری کارکنان منجر به فعالیت های مشخص و موجب افزایش اثربخشی مدیریت می شود. بهره وری نشان دهنده ی ارتباط بین خروجی و ورودی های مرتبط در یک فرایند می باشد. یک برنامه زمان بندی شده ی مناسب و قابل اعتماد می تواند باعث ایجاد و افزایش بهره وری نیروی کار و مدیران شود. بنابراین شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار بهره وری نیروی کار و سازمان باعث سهولت در مدیریت زمان هزینه برای مدیران خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بهره وری ، زمان ، رشد اقتصادی ، مدیریت منابع انسانی ، فناوری