سیدسلمان احمدی - دانشگاه صنعتی امیرکبیر
مهدی کراری - دانشگاه صنعتی امیرکبیر

در این مقاله شناسایی سیستمهای غیر خطی با روشهای چند مدلی بررسی می شود. در اغلب پژوهشها از یک ساختار برای تمامی مدلهای محلی استفاده میشود در نتیجه حتی برای نواحی که رفتار سیستم خیلی غیرخطی نیست تعداد پارامترهای زیادی تخمین زده میشود که با اصل سادهگرایی در شناسایی سیستم تضاد دارد. در این مقاله روشی ارائه میشود که از بین تمام رگرسورهای مربوط به هر مدل محلی مهمترین رگرسورها با روش خاص ارائه شده در مقاله انتخاب شود. همچنین بر خلاف بیشتر روشهای چندمدلی که برای افزایش دقت مدل جهانی تعداد مدلهای محلی افزایش مییابد در روش پیشنهادی از بین افزایش تعداد مدلهای محلی یا افزایش تعداد رگرسورهای یک مدل محلی گزینهای انتخاب میشود که باعث ایجاد مدل دقیقتر شود. با اعمال این روش بر روی دادههای یک سیستم غیرخطی، مشاهده میشود که روش پیشنهادی مدل با عملکرد بهتر ایجاد مینماید

انتخاب بااهمیتترین رگرسورها، تعیین ساختار، روش چند مدلی، شناسایی سیستم غیرخطی