زنان ایرانی و هزار توی ورود به سپهر سیاست

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 94

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOU-5-12_174

تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1401

چکیده مقاله:

با وجود افزایش آگاهی و گسترش آموزش عالی زنان و ساختارهای شرعی و حقوقی – قانونی ایجاب کننده عاملیت سیاسی آنها در ایران، حضور و عاملیت زنان در عرصه سیاست محدود است و لذا به نظر می رسد زنان جهت ورود به این حوزه با موانعی رو به رو هستند. به این منظور با رویکردی تفسیری - انتقادی و با اتکاء به مفاهیم حساسی همچون درک از نابرابری جنسیتی و تعارض دیگر خواهی و قدرت منبعث از دیدگاه های فمینسیم رادیکال (کیت میلت) و کارول گیلیگان چارچوب مفهومی تدوین شده است. از روش تحلیل مضمون و تکنیک مصاحبه فردی و گروه های کانونی استفاده شد. نمونه های مورد مطالعه در مصاحبه فردی (۳۵ نفر) و مصاحبه گروه های کانونی (۴ گروه ) از زنان تهرانی ۲۵ ساله به بالا و دارای مدرک لیسانس و بالاتر بوده اند که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. براساس نتایج چهار تم سیاست ورزی هژمونیک مردانه، پنداشت از خلقیات زنانه، عدم امکان سیاست ورزی ناب و استیلای ارزش های مردانگی هژمونیک استخراج گردید. علاوه بر این نتایج پژوهش حاکی از سه نکته مهم است: ۱. در بحث موانع حضور و عاملیت زنان در قلمرو سیاست، نکته حائز اهمیت وجود مانع فرهنگی – تاریخی (انسداد ساختاری جنسیتی) و فقدان الگوی اجتماعی در این زمینه است. ۲. در دنیای کنونی یک الگوی هنجاری جهان شمول در مورد میزان عاملیت سیاسی زنان وجود ندارد. ۳. ایجاد ممانعت برای حضور زنان در عرصه سیاست و تک جنسیتی شدن این عرصه، یکی از مهمترین دلایل افزایش تقابل های مخرب در فضای سیاسی و میدان قدرت است.

کلیدواژه ها:

زنان و امر سیاسی ، سیاست ورزی هژمونیک مردانه ، پنداشت از خلقیات زنانه ، عدم امکان سیاست ورزی ناب و استیلای ارزش های مردانگی هژمونیک

نویسندگان

زینب مرادی نژاد

دانشگاه علامه طباطبایی

محمد تقی کرمی قهی

دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده علوم اجتماعی

سعیده امینی

دانشگاه علامه طباطبایی