بررسی تداوم روزهای بارانی در حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از مدل زنجیره مارکف

در این پژوهش احتمال تواتر و تداوم روزهای بارانی در حوضه دریاچه ارومیه با استفاده از مدل زنجیره مارکف مرتبه اول مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از داده­های بارش روزانه ۷ ایستگاه سینوپتیک حوضه دریاچه ارومیه در بازه زمانی ۲۰۱۴- ۱۹۹۵ استفاده شد. پس از تعیین روزهای بارانی (بارش بیشتر از صفر میلی­متر) و خشک (صفر میلی­متر)، انطباق زنجیره مارکف مرتبه اول بر سری داده­ها با استفاده از آزمون  در سطح معنی­داری ۰۱/۰=a بررسی و مورد تایید واقع شد. پس از تشکیل ماتریس احتمال انتقال، احتمال تعادل، میانگین تداوم روز­های خشک و بارانی و سیکل هوایی محاسبه شد سپس با محاسبه فراوانی روزهای بارانی دو تا ده روزه، احتمال وقوع این دوره­ها و دوره بازگشت بارش­های ۲ تا ۵ روزه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که در دوره مورد مطالعه به طور میانگین ۲۵ درصد روزها همراه با بارندگی بوده و در حالت­های انتقال شرطی بارندگی، احتمال وقوع حالت Pdd بیشتر از سایر حالت­ها (Pww ، Pdw و Pwd) است. میانگین تداوم روزهای بارانی در حوضه در حدود دو روز برآورد گردید. در کل، در تمام ایستگاه­ها احتمال تعادل حالت خشک بیشتر از حالت بارانی بود. برآورد فراوانی و احتمال وقوع دوره­های بارانی دو تا ده روزه و دوره بازگشت آنها نشان داد که با افزایش طول دوره­ها، از فراوانی روزهای بارانی کاسته شده و با افزایش طول دوره­های بارانی، احتمال وقوع آنها کاهش و دوره بازگشت آن نیز افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

Rainy days ، probability of Occurrence ، Markov Chain Model ، Lake Urmia Basin ، روزهای بارانی ، احتمال وقوع ، مدل زنجیره مارکف ، حوضه دریاچه ارومیه