اثر ۶ هفته تمرین شنا و مکمل دهی عصاره آلوورا بر سطوح سایکلواکسیژناز-۲ و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش های مبتلا به سرطان سینه

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی منظم با بهبود کیفیت زندگی و کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان مرتبط است، اما مکانیسم های زمینه ساز مشخص نیست. علاوه بر این، آلوورا ممکن است تاثیرات ضدسرطانی و ضدالتهابی داشته باشد. در تحقیق حاضر، تاثیر ۶ هفته تمرین شنا به همراه مکمل دهی آلوورا بر سطوح سرمی سایکلواکسیژناز-۲ و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی در موش های مبتلا به سرطان سینه بررسی گردید. روش بررسی: در این تحقیق نیمه تجربی، ۳۵ سر موش بالب سی با محیط آزمایشگاه و تمرینات شنا آشنا شدند، سپس بافت تومور آدنوکارسینومای موشی به صورت زیرپوستی کاشت شد و یک هفته پس از آن، موش ها به گروه های ۷تایی شامل: تمرین، تمرین+ عصاره، عصاره و کنترل (سرطانی) تقسیم شدند. گروه پنجم (به عنوان کنترل سالم) شامل ۷ سر موش بود. گروه های تمرین، تمرینات شنا را به مدت ۶ هفته انجام دادند و گروه های عصاره به طور روزانه، عصاره آلوورا را به میزان ۳۰۰ میلی گرم برکیلوگرم در روز دریافت کردند. نمونه های خونی ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه، از بطن راست گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنی داری، ۰۵/۰>p تحلیل شدند. یافته ها: با القای تومور سرطانی، سطوح COX-۲ وVEGF در موش ها افزایش یافت (۰۵/۰>p). پس از ۶ هفته، مقادیرVEGF در هر دو گروه تمرینی و مقادیر COX-۲ در گروه عصاره نسبت به گروه کنترل سرطانی، پایین تر بود (۰۵/۰>p)؛ با این حال، این مقادیر بیشتر از گروه کنترل سالم بود. نتیجه گیری: طبق نتایج، تمرین شنا و مکمل آلوورا ممکن است افزایش سطوح در گردش COX-۲ وVEGF در اثر القای بافت توموری را تضعیف کند، اما نمی تواند مقادیر افزایش یافته را به سطوح نرمال بازگرداند.  

کلیدواژه ها:

Cyclooxygenase ۲ ، Vascular endothelial growth factors ، Neoplasm ، Swimming ، Aloe vera. ، سایکلواکسیژناز-۲ ، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی ، سرطان ، شنا ، آلوورا.