آسیب شناسی معضل فقر در جامعه دینی (مبتنی براهداف و شاخصه های حکومت در سیره علوی)

دین یکی از صورتهای ایدئولوژی است که به عنوان اساسیترین وجه حیات بشری بر جمیع ابعاد فردی و اجتماعی آن سایه افکنده است. از جمله عوامل محدد در حوزه ایدئولوژی دینی، مسئله فقر است؛ موضوعی که در صورت عدم برخوردی قاطعانه از ناحیه حکومت میتواند نظام دینی را از تدوام حرکت خویش باز دارد. از این رو، آسیب شناسی فقر و نحوه مقابله با آن در جامعه دینی از منظر نهج البلاغه محوریت، موضوع در این نوشتار است؛ با دقت نظر در سبک حکومت علوی میتوان به راهکارهای عملی و ارزنده ای در راستای رفع این معضل بزرگ نائل آمد. پژوهش حاضر با کاربست روش توصیفی تحلیلی از کلام امام علی(ع) چنین در مییابد که مقوله فقرزدایی و رسیدن به نظام اقتصادی و اجتماعی سالم در گرو شناخت علل و آسیبهای فقر به منظور مقابله با آن است، عللی همچون ابتلای الهی، تنبلی، بخل، احتکار و... که هر کدام مواجهه خاصی را میطلبد و همچنین شناخت آفتهایی نظیر ضعف ایمان، ضعف شخصیت، بیماریهای روانی و سلبآرامش که پیامدهای فردی و اجتماعی مختلفی را نیز در بر دارد.

کلیدواژه ها:

امام علی(ع) ، سیره علوی ، فقر ، آسیب شناسی