مریم هاشمی مدنی - فارغ التحصیل زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، کرمان، ایران.

شرایط اجتماعی و اقتصادی حاکم بر جوامع، در اعصار و قرون مختلف، سبب برخوردهای گوناگون جامعه با زنان بودهاست. بخش قابل توجهی از ادبیات و فرهنگ جوامع مختلف و بیان کننده دغدغه ها، آرزوها و آرمان های توده مردماست که از دور دسته ای تاریخ به یادگار مانده است. مقوله زن یکی از موضوعاتی است که در کتب های مختلف موردتوجه واقع شده و جایگاهی درخور یافته است. زن در ادبیات کلاسیک فارسی گذشته چهره چندان مثبت و درخورستایشی ندارد. در میان روزگاران گذشته نیز هویت زن مخدوش و تیره و دیدگاه های منفی نسبت به او بر سیمای اوسایه افکنده است. سیمای زن در کتب فارسی از همگونیه ای فراوان برخوردار است. کم خردی، سست رای بودن،لزوم خانه نشینی و مستوری، سزاوار تنبیه بودن و ناقصالخلقه بودن از آن جمله است. از آنجا که برخی، این نگاهمنفی به زن را در جوامع ایرانی تا حدودی برگرفته از نگاه دینی مردم این جوامع می دانند. (پژوهش حاضر به نقش وسیمای زن در کتاب سمک عیار پرداخته است و بحث زنان را در خلال داستان های شیرین آن توضیح می دهد)

سیمای زن، دختران ، عیاران، کتاب سمک عیار