تاثیر مصرف عسل حاوی باسیلوس کواگلانس بر شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی

زمینه و هدف: نفروپاتی دیابتی، از عوارض خطرناک دیابت بوده که شیوع نسبتا بالایی در بیماران دیابتی دارد و سبب نارسایی کلیه می شود. هدف از این مطالعه تاثیر مصرف عسل پروبیوتیک بر شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی ۶۰ بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه شامل: گروه مصرف کننده عسل پروبیوتیک حاوی CFU/g۱۰۸ باکتری باسیلوس کواگلانس ۱۱T و گروه مصرف کننده عسل کنترل (هرگروه ۳۰ نفر) به میزان روزانه ۲۵ گرم به مدت سه ماه، تقسیم شدند. در شروع مطالعه و پس از سه ماه مصرف عسل ها (جهت تعیین شاخص گلیسمی، فاکتورهای لیپیدی، شاخص های التهابی و استرس اکسیداتیو)، نمونه های خون ناشتا از بیماران گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه پس از سه ماه مداخله، در بیماران مصرف کننده عسل پروبیوتیک در مقایسه با بیماران گروه کنترل، سطح انسولین سرمی (۸/۱±۲/۱- در برابر ۳/۱±۱/۰- میکرو واحد برمیلی لیتر، ۰۰۴/۰p=) و HOMA-IR (۶/۰±۵/۰- در برابر ۴/۰±۰۰۳/۰، ۰۰۲/۰p=)، پروتئین واکنشگر با حساسیت بالای C (۴/۲±۹/۱- در برابر ۷/۲±۲/۰ میلی گرم برلیتر، ۰۱/۰p=) و سطوح مالون دی آلدئید (۶/۰±۱/۰- در برابر ۰/۱±۶/۰ میکرومول برلیتر، ۰۰۲/۰p=)، به طور معنی داری کاهش یافت. شاخص QUICKI (۰۰۹/۰±۰۰۵/۰+ در برابر ۰۰۵/۰±۰۰۰۷/۰، ۰۰۴/۰p=) نیز به طور معنی داری بهبود پیدا کرد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف عسل پروبیوتیک به مدت سه ماه در بیماران مبتلابه نفروپاتی دیابتی سبب بهبود متابولیسم انسولین، میزان hs-CRP سرمی و MDA پلاسما می شود، اما بر سایر پروفایل های متابولیکی تاثیری ندارد.

کلیدواژه ها:

Bacillus coagulans ، honey ، Diabetic nephropathies ، oxidative stress ، باسیلوس کواگلانس ، پروبیوتیک ، عسل ، نفروپاتی دیابتی ، استرس اکسیداتیو