حسن کامران دستجردی - دانشیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه تهران

بررسی فضای شهر و چگونگی سیاستگذاری ها در فضای شهری یکی از موضوعات مورد بحث و بررسی در جغرافیای سیاسی است. در صورتی که، بدون توجه به چارچوب فضایی و قلمرو جغرافیایی شهر، سیاستگذاری ها انجام گیرد، عدم تطابق بین سیاست ها و فضای شهر مشکلاتی پدید می آورد که جبران آنها خسارت های بسیار زیادی ایجاد می کند. بنابراین، یکی از حوزه هایی که امروزه جغرافی دانان سیاسی را موظف ساخته تا به آن بپردازند موضوع چگونگی سیاستگذاری و مدیریت فضای سیاسی شهر با زیر بنای جغرافیایی است. در تهران، به عنوان پایتخت سیاسی ایران، برای سازماندهی سیاسی فضای شهر باید از آرای جغرافیدانان، به ویژه جغرافیدانان سیاسی، برای بهکرد عملکردها استفاده کرد. هر نوع پروژه و طرح در راستای توسعه و مدیریت سیاسی فضای شهر تهران بدون همکاری و همیاری جغرافیا امکانپذیر نیست. چون که همه پروژه ها و طرح ها در قالب و ظرف مکانی و فضایی از حالت بالقوه به حالت بالفعل درمی آیند و تجربه نشان می دهد هر طرحی که بدون حضور و نظرخواهی جغرافیا تدوین و اجرا شده است با مشکلاتی عدیده به ویژه مشکلات زمین ساختی و اقلیم شناسی و عدم کارایی مکانی مواجه شده است. مقاله بنیادی حاضر، با روش توصیفی- تحلیلی، درصدد بیان این مسئله است که برای ساماندهی و توسعه شهر تهران باید سیاستگذاری ها در راستای شرایط و امکانات جغرافیایی به ویژه پتانسیل هایی فضایی انجام گیرد. در این زمینه، بر دولت محلی به عنوان نماد جغرافیایی و ایجاد امنیت به عنوان عنصری سیاسی در فضای شهر تهران تاکید شده است.

تهران, جغرافیا, شهر, فضای سیاسی, مدیریت