ارزیابی دو منبع آنتی اکسیدانت گیاهی بر وضعیت پاداکسندگی، تغییرات ریختشناسی ژژنوم، تیتر آنتیبادی علیه آنفولانزا و عملکرد رشد جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 109

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAP-13-36_005

تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401

چکیده مقاله:

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: ترکیبات زیست فعال متعددی درگیاهان  وجود دارد که عملکرد رشد، وضعیت پاداکسندگی و سیستم ایمنی حیوانات را بهبود می بخشند. کنگر فرنگی و پیاز منبع غنی از آنتی اکسیدان ها و فلاونوئیدهای طبیعی هستند که خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. مواد و روش ­ها: ۵۲۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه تجاری راس ۳۰۸ در قالب این طرح کاملا تصادفی به پنج تیمار و چهار تکرار (۲۶ قطعه جوجه در هر تکرار) از سن یک تا ۴۲ روزگی اختصاص یافتند. گروه های آزمایشی شامل: شاهد (جیره پایه)، جیره پایه + یک ونیم درصد پیاز، جیره پایه + سه درصد پیاز، جیره پایه + یک ونیم درصد کنگر فرنگی و جیره پایه + سه درصد کنگر فرنگی بودند. کنگر فرنگی به صورت خشک و غده پیاز سفید به صورت تازه و بدون پوست و پس از آسیاب و مخلوط شدن با ذرت، کنجاله سویا و سایر اجزا استفاده شد. اثرات سطوح مختلف پیاز و گیاه کنگر فرنگی بر عملکرد رشد، ریخت شناسی ژژنوم و سیستم ایمنی جوجه های گوشتی بررسی شد. یافته ­ها: مالون دی آلدئید، DPPH و SOD بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند (۰/۰۵>p). به طوری که میزان مالون دی آلدئید به طور معنی داری در تیمارهای حاوی پیاز نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت (۰/۰۵>p). همچنین درصد DPPH تیمارهای آزمایشی بویژه جیره ­های دارای ۳ درصد کنگرفرنگی و حاوی پیاز بطور معنی داری در مقایسه با جیره پایه افزایش نشان داد (۰/۰۵>p). افزودن کنگر فرنگی و پیاز به جیره باعث افزایش تیتر آنتی بادی علیه آنفولانزا در ۳۵ روزگی شد (۰/۰۵>p). با افزودن کنگر فرنگی و پیاز به جیره ارتفاع پرزها افزایش و عمق کریپت ها کاهش معنی داری یافت (۰/۰۵>p). درکل دوره آزمایش، جوجه هایی تغذیه شده با تیمار حاوی پیاز (یک و نیم و سه درصد) افزایش وزن بالاتری را نشان دادند (۰/۰۵>p). تیمارهای آزمایشی بر درصد وزن سینه، ران و لاشه جوجه های گوشتی تاثیر معنی داری نداشتند. افزودن کنگر فرنگی و پیاز به جیره سبب بهبود وضعیت پاداکسندگی، تیتر آنتی بادی علیه آنفولانزا و بهبود ارتفاع پرزهای ژژنوم نسبت به شاهد شد. بهترین سطح ۱/۵ درصد کنگر فرنگی خشک شده یا ۳ درصد پیاز تازه بود. نتیجه­ گیری: ترکیبات فلاونوئیدی  یکی از ترکیباتی هستند که بصورت تجاری در آینده وجود دارند. با توجه به بهبود شاخص های وضعیت پاد اکسندگی تیمارهای حاوی  کنگر فرنگی و پیاز، پیشنهاد می شود که فلاونوئیدها و سایر مواد موثره پیاز و کنگر فرنگی استخراج شده و اثرات استفاده از این ترکیبات بصورت خالص در جیره جوجه های گوشتی بررسی شود.

نویسندگان

رضا وکیلی

Department of Animal Science, Kashmar Branch, Islamic Azad University, Kashmar, Iran

سجاد ایمانی

Department of Animal Science, Kashmar Branch, Islamic Azad University, Kashmar, Iran

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Kogut, M.H., Y. Xiaonan, J. Yuan and L. Leon Bloom. ...
  • Oskoyan, A. and M. Dalir. ۲۰۲۰. An overview of the ...
  • Llorach, R., J.C. Espin, F.A. Tomas-Barberan and F. Ferreres. ۲۰۰۲. ...
  • Jimenez-Escrig, A., L.O. Dragsted, B. Daneshvar, R. Pulido and F. ...
  • Abdo, Z.M., N.L. Radwan and N.A. Selim. ۲۰۰۷. The effect ...
  • Manach, C., A. Scalbert, C. Morand, C. Rémésy and L. ...
  • Khalifeh, M.S., M.M. Amawi, E.A. Abu-Basha and I.B. Yonis. ۲۰۰۹. ...
  • Laudadio, V., L. Passantino, A. Perillo, G. Lopresti, A. Passantino, ...
  • Qiu, Y., Q. Liu, and T. Beta. ۲۰۰۹. Antioxidant activity ...
  • Tajodini, M., F. Samadi, S.R. Hashemi, S. Hassani and A. ...
  • Salasi, A.R., A.A. Qaisari and G.R. Qalamkari. ۲۰۱۳. National Congress ...
  • Mirderikavandi, M., A. Masoudi, A. Azarfar and A. Kiani. ۲۰۱۵. ...
  • Shokri, A.N., M. Akbari Qaraei, S. Varmaghani, K. Taherpour, A.V. ...
  • Roozmehr, F., A. Mohit, M. Khossekeh and M. Hassanzadeh. ۲۰۱۴.The ...
  • Goodarzi, M., N. Landy and SH. Nanekarani. ۲۰۱۳. Effect of ...
  • Osman, A.M.A. and A.G. Galal. ۱۹۹۷. The use of onion ...
  • Kroismayr, A., J. Sehm, M. Pfaffl, C. Plitzner, H. Foissy, ...
  • Cho, J.H., H.J. Kim and I.H. Kim. ۲۰۱۴. Effects of ...
  • Van Leeuwen, P., J.M.V.M. Mouwen, J.D. Van Der Klis and ...
  • Zhu, Y., L. Lu, X. Liao, W. Li, L. Ji, ...
  • Moharreri, M., R. Vakili, E. Oskoueian and G. Rajabzadeh. ۲۰۲۱. ...
  • Papi, F., M. Manafi and M. Abasi. ۲۰۲۱. Feasibility of ...
  • Dalvand, M., M. Hedayati and M. Manafi. ۲۰۱۸. Effect of ...
  • نمایش کامل مراجع