ایرج امیدفر - وکیل دادگستری و کارشناس ارشد حقوق خصوصی

در مقطع زمانی فعلی، براساس تحقیقات دانشمندان، به دلایل متعددی کره ی زمین از جهت تأمین آب مورد نیاز بشر، وارد دوره ای بحرانی شده است، بر همین اساس روش ها و امکانات متعددی به منظور تأمین آب مورد نیاز به کار گرفته شده است که حسب اطلاع بخشی از این روش ها نوعاً پیچیده، زمان بر و پرهزینه هستند لیکن در برخی از موارد اجرای این روش ها جهت تامین آب امری اجتناب ناپذیر اعلام شده است. یکی از روش های تأمین آب برای مراکز عمده مصرف، از جمله مسکونی و قطب های صنعتی و کشاورزی، اجرای پروژه هایی تحت عنوان انتقال بین حوزه ای آب می باشد که در این روش با اقداماتی نظیر سد سازی و احداث تونل و غیره به منظور جمع آوری و بازگرداندن آب ها از مسیر طبیعی سابق آنها و انتقال این گونه آبها به مقصد مناطق کم آب و پرمصرف انجام می گیرد، اگرچه مطالعاتی که مؤید مزایا و امتیازات اینگونه طرح ها جهت تأمین بخشی از آب مورد نیاز کشور است، در دسترس می باشد. لیکن از جانب دیگر مطالعات و تحقیقات مسلسل و مدللی که حاکی از این مطلب است که اجرای انتقال آب بین حوزه ای، متضمن مضرات متعدد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیست محیطی و غیره برای اقلیم و ساکنان حوزه آبریز و همچنین اقالیم و ساکنان مسیر و مقصد اجرای طرح می باشد نیز وجود دارد. آنچه این مقاله درصدد بررسی و تحقیق پیرامون آن است، صرفاً تشخیص و تبیین پاره ای از ضرر و زیان های وارده به اشخاص و اموال موجود در مبدأ اجرای طرح انتقال بین حوزه ای است.

آب، انتقال آب، بهشت آباد، حقوق، حوضه مبدأ