رحیم علیمحمدی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی چهارمحال و بختیاری

آب و مسائل متنوع مرتبط با آن از الزامات توسعه پایدار در جوامع روبه رشد می باشد. عرضه محدود و تقریباً ثابت آب و حتی کاهش آن در دوره های خشکسالی، موجب چالش هایی در تمامی مناطق، به ویژه نواحی پر مصرف گردیده که گاهاً این چالش ها منجر به بروز حوادث ناخوشایند می شوند. با توجه به عدم توزیع یکنواخت و پراکنش نامناسب (منابع آبی، بارش، منابع خاک، تغییارت وتنوع اقلیمی، پراکنش جمعیت، کارخانجات صنعتی، اراضی کشاورزی)، انتقال آب بین حوضه ای می تواند راهکاری در جهت برقراری تعادل بین عرضه و تقاضای آب در مناطق مختلف، باشد. در این مطالعه ضمن بررسی چالش ها و فرصت های تعدادی از طرح های انتقال آب بین حوضه ای، از ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فنی، زیست محیطی و استانداردها و ضوابط قانونی، راهکارهای مناسبی جهت اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای ارائه شد. می توان جهت اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای به جای استفاده از لابی های سیاسی، غوغاسالاری و تحریک جو عمومی جامعه بر روی فرهنگ بهینه مصرف آب و ارزش واقعی آب، ایجاد اعتقاد راسخ به مدیریت بهینه و پایدار منابع آبی و اجرای طرح های انتقال آب بین حوضه ای با رعایت ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فنی و زیست محیطی تأکید نمود. در صورت بر آورده نشدن تعادل بین عرضه و تقاضای آب بعد از اجرای مدیریت بهینه و پایدار منابع آبی، از جمله راهکارهای برون رفت از بحران کم آبی در نواحی خشک و نیمه خشک، انتقال آب بین حوضه ای است بحث انتقال آب بین حوضه ای به عنوان یک گزینه مطرح است و می بایست از ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فنی و زیست محیطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. معمولاً به جهت تأثیرات اکولوژیکی و عدم مدیریت توسعه پایدار، به شدت مورد بحث و نقادی اندیشمندان، کارشناسان و کاربران آب قرار گرفته است. بر این اساس و با توجه به لزوم در نظر گرفتن ابعاد گوناگون و متفاوت اانتقال آب بین حوضه ای در کشور و با هدف بررسی و ارائه راه حل های مناسب مقاله حاضر ارائه می گردد.

آب، مدیریت توسعه پایدار، انتقال آب بین حوضه ای، ارزش واقعی آب