تأملی بر ضرورت و چالش های مترتب بر تونل گلاب

تامین آب شرب مورد نیاز، یکی از نیازهای اولیه و ضروری هر جامعه می باشد که می بایستی به بهترین شکل و با آینده نگری، جهت توسعه پایدار جوامع تامین گردد. انتقال آب به فلات مرکزی از زمانهای بسیار دور مورد توجه دانشمندان و علمای ادوار مختلف بوده و در آینده نیز خواهد بود. در این مطالعه سعی شده است به ضرورت احداث تونل گلاب دو با توجه به وجود مسیر رودخانه زاینده رود و همچنین ویژگی های فنی و اقتصادی سد انحرافی چم آسمان، تونل انتقال آب خام، تصفیه خانه آب باباشیخ علی، تونل انتقال آب تصفیه شده، تلمبه خانه ها، و تاسیسات انتقال آب به شهرهای اصفهان، نجف آباد، شاهین شهر، فولادشهر و شهرهای دیگر (تامین کننده آب شرب بیش از 35 شهر و 270 روستا) که در چهارم بهمن 1386 افتتاح گردیده است پرداخته شود. دلیل اصلی کم آبی و خشک شدن رودخانه زاینده رود در پایاب، خشکسالی پنج سال حادث شده در حوضه های آبریز رودخانه می باشد که عدم مدیریت صحیح باعث تشدید آن شده است. احداث تونل گلاب 2 با نادیده گرفتن کلیه تاسیسات فوق الذکر، تنها به تغییر مسیر رودخانه زاینده رود در سالهای کم آبی می اندیشد و لذا تنها نتیجه آن خشک شدن بیش از 30 هزار هکتار باغات حاشیه رودخانه، مهاجرت بیش از 35 هزار نفر انسان بیکار و فاقد مسکن به پایتخت فرهنگی جهان اسلام، حذف محل گردشگری بیش از 5/2میلیون نفر در سال و در نهایت نابودی محیط زیست و رژیم رودخانه زاینده رود خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تونل انتقال آب گلاب ، رودخانه زاینده رود ، تأمین آب شرب