انتقال بین حوضه ای و چالش های پیش روی آن

با توجه به نقش حیاتی آب در زندگی انسانها و وابستگی توسعه به آن، همچنین میزان کم نسبت آب قابل دسترس به کل آبهای جهان و توزیع نامناسب آن از لحاطظ زمانی و مکانی و رشد روزافزون جمعیت موجب شده است که وقوع بحران آب در اقصی نقاط جهان از جمله در کشورمان ایران پیش بینی گردد. اجرای طرحهای انتقال آب بین حوضه ای در کنار راهکارهای دیگر می تواند حوضه هایی که در آنها بحران به شدت احساس می شود را به حالت توازن در آورد. ولیکن اجرای این طرحها علاوه بر نیاز به توجیه فنی و اقتصادی، اثرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی زیادی بصورت مملوس بویژه در حوضه آبده بدنبال دارد. در مقاله حاضر موارد مورد توجه جهت اجرای طرحهای انتقال آب بین حوضه ای با استفاده از تحلیل و مطالعه در تجربیات طرحهای انتقال آب از رود کارون به دشت رفسنجان و انتقال آب از کارون به زاینده رود، جمع بندی و به تفکیک امکان پذیری فنی و اقتصادی و اثرات زیست محیطی و اقتصادی و اجتماعی آورده شده است.

کلیدواژه ها:

توزیع نامناسب ، بحران آب ، انتقال آب بین حوضه ای ، امکان پذیری فنی اقتصادی