کاربرد تیمارهای گرمایی پس از برداشت به هدف ممانعت از آسیبهای سرمازدگی محصولهای باغبانی- سازوکارها، چالشها، و آخرین یافته های بومی

مهمترین چالش انبارداری سرد محصولهای باغبانی فسادپذیر و حساس به دماهای سرد، وقوع آسیب سرمازدگی، کاهش کیفیت و بازارپسندی محصول، و عدم امکان نگهداری طولانی مدت است. همواره پژوهشگران حوزه پس از برداشت محصولهای باغبانی به دنبال دستیابی به تیمارهای غیرشیمیایی، کارآمد، و کم هزینه ای هستند که بتواند توان تحمل محصول را در شرایط انبارمانی سرد بیفزاید و بدون تهدید سلامت مصرف کننده و محیط زیست، کیفیت محصول را برای مدت طولانی حفظ نماید. تیمارهای گرمایی مانند غوطه وری در آب گرم و گرمادهی متناوب از انواع تیمارهای بی خطر و کارآ محسوب میشوند و میتوانند با کاهش ضایعات پس از برداشت، کاهش آسیب سرمازدگی، و توسعه بازه زمانی ارائه محصول باکیفیت به مصرف کننده، تضمین کننده سلامت جامعه، کاهش نیاز به واردات، و رونق بیشتر اقتصاد کشاورزی به ویژه در زمینه صادرات محصولات باغبانی شوند. نگارندگان بر این باور هستند که اهتمام به تبیین سودمندی و جزئیات کاربرد تیمارهای گرمایی میتواند به گسترش دامنه کاربرد آن در مقیاس تجاری کمک نماید. بنابراین، مقاله حاضر بر محدودیتها و چالشهای مرتبط با کاربرد تیمارهای گرمایی و نیز راهکارهای برطرف نمودن آنها متمرکز شده است. افزونبرآن، سازوکارهای اثربخشی تیمار مورد بحث قرار گرفته است. در این راستا، به عنوان نمونه، برخی از آخرین یافته های پژوهشی بومی مرتبط با تیمارهای گرمایی با تاکید بر سوپرمیوه انار به عنوان محصولی ارزشمند، بومی و صادراتی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

انبارداری سرد ، تیمار غوطه وری ، سیکل دمایی ، کیفیت میوه ، نشت یونی.