اثر کود مرغی و عصاره جلبک بر برخی از ویژگی های زایشی جمعیت های گل نرگس(Narcissus tazetta L.)

به منظور بررسی اثر جمعیت و کودهای آلی (کود مرغی و عصاره جلبک) بر برخی از ویژگی های زایشی گل نرگس (Narcissus tazetta L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سه جمعیت سوخ نرگس شیراز، خوسف و طبس بود. فاکتور دوم، تیمارهای محلول پاشی شامل شاهد (آب مقطر)، دو سطح عصاره کود مرغی با غلظتهای ۲ و ۴ میلی لیتر در ۱۰۰۰ میلی لیتر آب و دو سطح عصاره جلبک با غلظت ۱ و ۲ میلی لیتر در ۱۰۰۰ میلی لیترآب بود. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد گل از سطح ۲ در هزار جلبک حاصل شد و کمترین تعداد در تیمار شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین تعداد گل مربوط به جمعیت خوسف و کمترین تعداد در جمعیت شیراز مشاهده شد. بیشترین قطر ساقه با مصرف جلبک به میزان ۲ در هزار به دست آمد و کمترین این شاخص مربوط به تیمار شاهد بود. همچنین کاربرد جلبک به میزان ۲ در هزار و کود مرغی سطح ۴ در هزار بیشترین ارتفاع ساقه گلدهنده به دست آمد. بیشترین قطر گل مربوط به سطح ۲ در هزار جلبک بود و کمترین این صفات در تیمار آب مقطر (شاهد) مشاهده شدند. بطور کلی نتایج نشان داد تیمارهای جلبک دریایی و کود مرغی تاثیر معنیداری بر صفات زایشی (تعداد گل، قطر و ارتفاع ساقه گلدهنده و قطر گل) داشت.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، کیفیت گل ، کشت ارگانیک