مریم فریور - دانشجوی دکتری جمعیت شناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات. تهران. ایران
شهلا کاظمی پور - دانشیار گروه جمعیت شناسی ،دانشکده علوم اجتماعی ،دانشگاه تهران، تهران، ایران
منصور شریفی - استادیار جمعیت شناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار. سمنان.ایران

پژوهش حاضر با هدف، بررسی علل و عوامل موثر بر نیات برآورده نشده فرزند آوری زنان ساکن شهر تهران است. روش تحقیق، پیمایشی بوده و داده ها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است. جامعه آماری شامل زنان ۴۴-۳۰ ساله همسردار شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بوده که از بین آنها، تعداد ۴۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهند که بیشتر افراد، تعداد ایده آل فرزندان خانواده را دو فرزند می دانند. نتایج تحلیل دو متغیره نشان داد بین نیات برآورده نشده فرزند آوری زنان و متغیرهای سن پاسخگویان، سن در اولین ازدواج، فاصله سنی زوجین، طول مدت ازدواج، شمار فرزندان، پایبندی دینی، نگرش نسبت به ارزش فرزند، هنجارهای شبکه اجتماعی، فردگرایی و کنترل درک شده رفتار، رابطه ی معنی دار دارد. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نیز نشان داد که در مدل نهایی، متغیر های نگرش زنان نسبت به ارزش فرزند و میزان پایبندی دینی زنان اثرمستقیم و مثبت، و معنی دار و متغیر های شمار فرزندان زنان،، نگرش زنان نسبت به هنجار شبکه اجتماعی در خصوص افزایش فرزند و فردگرایی تاثیرمستقیم و منفی منفی و معنی دار بر نیات برآورد نشده زنان دارند. متغیرهای کنترل درک شده رفتار زنان، سن، سن ازدواج، مدت ازدواج، اختلاف سنی زوجین بصورت غیر مستقیم و از طریق تاثیر بر متغیرهای دیگر بر نیات برآورده نشده/شده فرزندآوری زنان تاثیر دارند.

نیات برآورده نشده فرزندآوری, تعداد ایده آل فرزند, تعداد فرزندان موجود, فردگرایی, ارزش فرزندان