اثر کاه گندم فرآوری شده با باکتری های سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب بر عملکرد، گوارش پذیری، فراسنجه های تخمیری و خونی در بره های پرواری

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 111

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JAP-24-3_006

تاریخ نمایه سازی: 17 مهر 1401

چکیده مقاله:

  این آزمایش با هدف عمل آوری کاه گندم توسط باکتری های سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب و تاثیر این باکتری­ها بر عملکرد بره­های پرواری، قابلیت هضم، فراسنجه های تخمیری و خونی انجام شد. از ۳۰ راس بره نر افشاری با میانگین وزن ۳±۳۲ کیلوگرم و سن چهار ماه در قالب طرح کاملا تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره­های حاوی کاه گندم فرآوری شده به مدت شش هفته با چهار سویه باکتریایی جداشده از دستگاه گوارش اسب (Paenibacilluspolymyxa L۱۱، Paenibacilluspolymyxa L۱۲، Enterobacter cloacae L۲ و Escherichia coli Z۲) و جیره شاهد بودند. نتایج نشان داد که فرآوری باکتریایی باعث افزایش محتوای پروتئین و کاهش NDF، iNDF و ADF و هم چنین افزایش قابلیت هضم ماده آلی و انرژی متابولیسمی کاه گندم نسبت به شاهد شد. بیش ترین مقدار قابلیت هضم ماده آلی و انرژی متابولیسمی به تیمار L۱۱ اختصاص داشت. قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، NDF،ADF، غلظت و نسبت اسیدهای چرب فرار شکمبه، pH و نیتروژن آمونیاکی شکمبه تحت تاثیر فرآوری باکتریایی قرار گرفتند. بیش ترین قابلیت هضم مواد مغذی به تیمار L۱۱ و کم ترین مقدار به تیمار شاهد اختصاص داشت. کم ترین مقدار نیتروژن آمونیاکی شکمبه مربوط به تیمارL۱۱ بود. تیمارهای باکتریایی باعث افزایش غلظت کل اسیدهای چرب، غلظت پروپیونات و کاهش غلظت استات شکمبه شدند. با توجه به نتایج، فرآوری کاه گندم با باکتری­های سلولولیتیک جداشده از دستگاه گوارش اسب (به ویژه L۱۱) باعث بهبود ارزش غذایی کاه گندم شد. بنابراین به نظر می رسد فرآوری باکتریایی می تواند راه کار مناسبی برای استفاده بهتر از بقایای زراعی با ارزش غذایی پایین باشد.  

نویسندگان

مریم هرسینی

دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی ایران

طاهره محمدآبادی

دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، تخصص: تغذیه نشخوارکنندگان/ میکروبیولوزی شکمبه/ آشنایی کامل با روشهای آزمایشگاهی

حسین معتمدی

۳استاد گروه زیست دانشکده علوم، و مرکز تحقیقاتی علوم زیستی و بیوتکنولوژی دانشگاه شهید چمران اهواز ۳ Biotechnologies and Biological Science Research Center,

محسن ساری

Department of Animal Science, Faculty of Animal Science and Food Technology, Agricultural Sciences and Natural Resources University of Khuzestan, Mollasani- Iran.

اسدالله تیموری یانسری

دانشیار گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و شیلات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abd El-Galil E (۲۰۱۴) Using biological additives to manipulate rumen ...
  • Azizi-Shotorkhoft A, Mohammadabadi T, Motamedi H, Chaji M and Fazaeli ...
  • Benchaar C, McAllisterTAand Chouinard PY (۲۰۰۸) Digestion, ruminal fermentation, ciliate ...
  • Borji M (۲۰۰۳) The Survey Possibility of Straw Polysaccharides and ...
  • Broderick GA and Kang JH (۱۹۸۰) Automated simultaneous determination of ...
  • Elenin EIA, El-Galil ERA, Etman KEI and El-Shabrawy HM (۲۰۱۶) ...
  • Fon FN, Nsahlai IV and Scogings PF (۲۰۱۴) Extraction and ...
  • HarsiniShakarami M, Mohammadabadi T, Motamedi H, Sari M and TeimouriYansari ...
  • Huhtanen P, Kaustell K and Jaakkola S (۱۹۹۴) The use ...
  • Kumari NN, Reddy YR, Blummel M, Nagalakshmi D, Monika T, ...
  • Menke KH, Raab L, Salewski A, Steingass H, Fritz D and ...
  • نمایش کامل مراجع