بررسی ساختار مالکیتی و حقوقی شرکتهای تجاری در حقوق موضوعه ایران

شرکت های تجاری در قانون تجارت و نظام حقوقی ایران به هفت دسته تقسیم بندی می شوند که هر یک ساختار مالکیتی و حقوقی متفاوتی از یکدیگر دارند که در پژوهش فعلی در پی تبیین زوایای مختلف این شرکت ها در حقوق موضوعه ایران می باشیم. هر گاه دو یا چند نفر به منظور انجام امور تجاری با تسهیم سرمایه و ترسیم نحوه تقسیم سود و زیان طبق مفاد قرارداد، تفاهم نمایند فعالیت آن ها یک شرکت تجاری را تشکیل داده است به عبارت دیگر هرگونه عملیات تجاری ناشی از تودیع سرمایه شرکاء که طبق قرارداد با تقسیم سود و زیان همراه باشد مشمول فعالیت شرکت تجاری است طبقه بندی شرکت های تجاری د هر کشور تابع نظام حقوقی همان کشور است و لذا نمی توان طبقه بندی واحد بین المللی برای شرکت های تجاری متصور شد و حتی فراتر از آن ، هر نوع شرکت ممکن است مفهوم و جایگاه خود در هر کشور را داشته باشد. به عبارتی، شرکت سهامی در ایران دارای همان تعریف از شرکت های سهامی در کشورهای دیگر نیست. شرکت با مسئولیت محدود نیز اینچنین است. برای نمونه در کشور انگلستان و بر اساس قوانین شرکت ها مصوب ۱۹۸۲ با اصلاحات بعدی، شرکت ها باید به یکی از دو نوع عام یا خاص باشند. شرکت های عام با پسونددر نامشان از شرکت های خصوصی تفکیک می شوند. همچنین در کشور ایتالیا، شرکت های سهامی و مسئولیت محدود متداول ترین انواع شرکت ها هستنددر کشور ما ایران، در ماده ۲۰ قانون تجارت، شرکت های تجاری به هفت نوع زیر طبقه بندی شده است: شرکت سهامی ،شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت مختلط غیر سهامی ،شرکت مختلط سهامی ،شرکت نسبی،شرکت تعاونی تولید و مصرف نکته لازم به ذکر نیز این است که در لایحه اصلاح قانون تجارت ( مصوب ۱۳۸۴ هیات وزیران ) از هفت نوع شرکت تجاری پیش بینی شده در قانون تجارت ، شرکت های مختلط غیر سهامی ، مختلط سهامی و نسبی حذف شده اند و لذا چهار نوع شرکت تجاری یعنی سهامی ، با مسئولیت محدود ، تضامنی و تعاونی فقط به رسمیت شناخته شده اند.

کلیدواژه ها:

شرکتهای تجاری ، قانون تجارت ، فعالیت های تجاری ، مالکیت در شرکتهای تجاری.