پیش بینی اشتراک دانش بر اساس عوامل شخصیتی، سکوت سازمانی و تعلق سازمانی در کادر درمانی استان قم

زمینه و هدف: در عصر حاضر دانش به یک منبع استراتژیک برای سازمان ها و جوامع تبدیل شده و نیاز به توسعه و اشراف بر روش های خلق، تسهیم و به کارگیری آن حیاتی به شمار می آید. در این میان، سازمان های موفق آن هایی هستند که اهمیت چیزهایی را که می دانند، تشخیص         می دهند و در جهت کسب دانش در مورد چیزهایی که نمی دانند، تلاش می نمایند. مطالعه حاضر با هدفپیش بینی اشتراک دانش بر اساس عوامل شخصیتی، سکوت سازمانی و تعلق سازمانی در کادر درمانی استان قم انجام شد. روش بررسی: پژوهش توصیفی حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه کادر درمانی شهر قم بود که از میان آن ها ۳۵۰ نفر به به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گشته و وارد مطالعه شدند. در این مطالعه داده ها با استفاده از پرسشنامه های اشتراک دانش، عوامل شخصیتی، سکوت سازمانی و تعلق سازمانی جمع آوری شدند و توسط آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام آنالیز گردیدند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان دادند که عوامل شخصیتی شامل: برون گرایی، گشودگی، دلپذیری و وجدان به طور مستقیم و روان رنجوری به شکل معکوس اشتراک دانش را پیش بینی می کنند. همچنین مولفه نگرش سرپرست نسبت به سکوت به صورت معکوس و تعلق سازمانی به شکل مستقیم اشتراک دانش در کادر درمانی شهر قم را پیش بینی نمودند. نتیجه گیری: با توجه به نقش بارز عوامل شخصیتی، سکوت سازمانی و تعلق سازمانی در پیش بینی اشتراک دانش در کادر درمانی، به حداکثر رساندن میزان انطباق بین ویژگی های شخصیتی فرد از جمله ابعاد وظیفه شناسی و توافق پذیری شخصیت با شغل مورد نظر و تعیین ویژگی های شغلی آن ها برای بهره وری سازمان، ایجاد جوی که دانش و تبادل اطلاعاتی در آن مهم تلقی شود و همچنین افزایش استقلال کاری در انجام وظایف شغلی برای توسعه درونی و نهادینه شدن شیفتگی و وفاداری بین کارکنان بسیار حائز اهمیت خواهد بود.

کلیدواژه ها:

Personality ، Organizational silence ، Organizations ، Knowledge ، Medical Staff. ، شخصیتی ، سکوت سازمانی ، سازمان ها ، دانش ، پرسنل پزشکی