بررسی رابطه بین دینداری و طلاق عاطفی(مطالعه موردی :زنان متاهل شهربابک)

با چالش در روابط خانوادگی، صمیمیت بین همسران کاهش و گسست عاطفی گسترش و سلامت خانواده و بالتبع آن سلامت جامعه تهدید می شود. با توجه به تاثیر به سزای دین در شکل بخشیدن به رفتار فردی و جمعی، در این تحقیق رابطه ی بین دینداری و طلاق عاطفی زنان متاهل شهربابک مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش از نوع پیمایشی و با بهره گیری از مدل دینداری گلاک و استارک و مدل طلاق عاطفی گاتمن (۱۹۹۵) بوده است. داده های تحقیق از نمونه ی ۳۳۵ نفری که با شیوه نمونه گیری در دسترس ، انتخاب گردیده اند. ، گردآوری شده است. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و روشهای آمار توصیفی و آزمون استنباطی (تحلیل واریانس یک طرفه ، ضریب همبستگی، رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج کلی پژوهش نشان داد که بین دینداری و ابعاد آن با طلاق عاطفی رابطه معنادار و معکوس وجود دارد و با افزایش میزان دینداری ، طلاق عاطفی کاهش می یابد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیر دینداری پیش بینی کننده معناداری برای میزان طلاق عاطفی می باشد.

کلیدواژه ها:

طلاق عاطفی ، دینداری ، ابعاد دینداری ، زنان ، شهربابک