رویکرد آینده پژوهی در آموزش و پرورش

هدف اصلی پژوهش حاضر رویکرد آینده پژوهی در آموزش و پرورش است که به صورت توصیفی با بهره گیری از مقالات مرتبط با موضوع در تیرماه ۱۴۰۱ انجام گرفت، با آینده پژوهی و شناخت ویژگیهای محیط در آینده، ساختارهای مناسب برای ادامه فعالیت سازمان آموزش وپرورش کشور تعیین میگردد. اهمیت تاثیر محیط بر ساختار سازمانها از آن جهت حائز اهمیت است که نیل به اهداف وابسته به ساختار مناسب برای فعالیت در محیط جدید است آینده پژوهی دانش و معرفتی است که چشم مردم را نسبت به رویداد ها ، فرصتها و مخاطرات احتمالی آینده باز نگه می دارد ، ابهام ها تردیدها و دغدغه های فرساینده مردم را می کاهد ، توانایی انتخاب های هوشمندانه جامعه و مردم را افزایش می دهد رشد سریع علوم و فن آوری موجب منسوخ شدن بسیاری از امکانات و تجهیزات مورد استفاده در آموزشها گردیده است. مطالعه و پیگیری مستمر تغییرات فن آوری و محصولات جدید با تلفیق و ترکیب آنها در راستای فعالیتهای آموزشی امکان موفقیت یادگیری را افزایش خواهد داد،براساس استنباط های انجام شده می توان گفت که آینده پژوهی در آموزش وپرورش،سبب رشد کیقیت یادگیری، کلید تدوین استراتژی بلند مدت،توجه به مطالعات آینده است.پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی پیرامون تاثیرآینده پژوهی برکارایی مقاله ای نوشته شود.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، آموزش و پرورش ، سناریو آموزشی ، کیفیت یادگیری