تاثیر کودهای ریز مغذی بر فعالیت آنزیم های گوارشی Hippodamia variegata (Goeze) در تغذیه از Myzus persicae (Sulzer)
عنوان مقاله: تاثیر کودهای ریز مغذی بر فعالیت آنزیم های گوارشی Hippodamia variegata (Goeze) در تغذیه از Myzus persicae (Sulzer)
شناسه ملی مقاله: JR_JPP-36-2_006
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JPP-36-2_006
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
طیبه علی زمانی - گروه گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
جهانشیر شاکرمی - گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان
مژگان مردانی طلایی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، محقق اردبیلی ، اردبیل، ایران
آرش زیبایی - دانشگاه گیلان
خلاصه مقاله:
طیبه علی زمانی - گروه گیاهپزشکی ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
جهانشیر شاکرمی - گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان
مژگان مردانی طلایی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، محقق اردبیلی ، اردبیل، ایران
آرش زیبایی - دانشگاه گیلان
شته سبز هلو، Myzus persicae (Sulzer) یکی از آفات مهم فلفل دلمه Capsicum annuum L. میباشد. کفشدوزک Hippodamia variegata (Goeze) شکارگر عمومی مهم گونههای مختلف شته، از جمله M. persicae در مراحل لاروی و حشره کامل میباشد. در مطالعه حاضر، تاثیر برهمکنش غذایی بین گیاه- گیاهخوار- دشمن طبیعی تحت تاثیر محلولپاشی ریز مغذی آهن، روی، مس و منگنز در فلفلدلمه بر فعالیت آنزیم های گوارشی لاروهای بالغ سن سوم و چهارم H. variegata تغذیه شده از M. persicae مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در هر تیمار انجام شد. فعالیت آنزیمهای گوارشی از جمله پروتئازکل، آلفاآمیلاز و پروتئازهای اختصاصی بر اساس پروتکلهای استاندارد اندازهگیری شد. فعالیت پروتئازکل و تریپسین لاروهای سن سوم H. variegata پرورشیافته در تیمارهای منگنز (۵۸۳/۰ و ۲۹۶/۱۹ واحد بر میلیگرم پروتئین) و آهن (۵۷۴/۰ و ۴۲۶/۱۸ واحد بر میلیگرم پروتئین) نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. براساس نتایج، بیشترین و کمترین میزان فعالیت آنزیمهای کیموتریپسین، آمینوپپتیداز و کربوکسیپپتیداز لاروهای سن سوم H. variegata به ترتیب در تیمارهای منگنز (۵۱۸/۱۵، ۹۵۰/۸ و ۵۳۶/۷ واحد بر میلیگرم پروتئین) و شاهد (۳۵۳/۷، ۱۳۹/۲ و ۶۶۵/۲ واحد بر میلیگرم پروتئین) مشاهده شد. بیشترین (۹۵۲/۱۸) و کمترین (۱۳۹/۹ واحد بر میلیگرم پروتئین) فعالیت الاستاز لاروهای سن سوم شکارگر به ترتیب در تیمارهای آهن و شاهد ثبت شد. فعالیت بالاتر آلفاآمیلاز لاروهای سن سوم H. variegata در تیمار آهن (۲۰/۲۵ واحد برمیلیگرم بر پروتئین) ثبت شد. فعالیت پروتئاز کل و کیموتریپسین لاروهای سن چهارم H. variegata در تیمار آهن (۱۸۳/۰ و ۳۹۶/۱۰ واحد بر میلیگرم پروتئین) در مقایسه با شاهد (۰۳۶/۰ و ۷۶۳/۶ واحد بر میلیگرم پروتئین) و ریزمغذی مس (۰۵۹/۰ و ۶۵۵/۶ واحد بر میلیگرم پروتئین) به طور معنیداری افزایش یافت. بیشترین فعالیت تریپسین، الاستاز و آمینوپپتیداز لاروهای سن چهارم شکارگر در تیمارهای آهن (۸۹۳/۶، ۴۸۶/۲، ۳۱۷/۲)، روی (۵۴۳/۶، ۲۵۱/۲، ۸۲۷/۱) و منگنز (۶۳۱/۵، ۹۵۷/۱، ۰۵۵/۲ واحد بر میلیگرم پروتئین) در مقایسه با شاهد ثبت شد. فعالیت کربوکسیپپتیداز لاروهای سن چهارم H. variegata در تمامی تیمارهای ریزمغذی نسبت به شاهد بیشتر بود. همچنین بیشترین و کمترین فعالیت آلفاآمیلاز لاروهای سن چهارم H. variegata به ترتیب در تغذیه از ریزمغذی های مس (۶۴/۱۷)، آهن (۰۴/۱۵ واحد بر میلی گرم پروتئین) و شاهد (۱۶۰/۹ واحد بر میلی گرم پروتئین) مشاهده شد. بنابراین استفاده از کودهای ریزمغذی با بهبود کیفیت گیاهان میزبان همراه با بکارگیری عوامل کنترل بیولوژیک مثل کفشدوزک H. variegata میتواند در برنامههای مدیریت آفات مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی: آنزیم های گوارشی, کودهای ریزمغذی, Hippodamia variegata
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1529677/