حمیدرضا پورخباز - Assistant Professor, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
فاطمه محمدیاری - MSc. Student, Faculty of Natural Resources, Behbahan Khatam Alanbia University of Technology, Behbahan, Iran
حسین اقدر - MSc. of Remote Sensing and GIS, Faculty of Science, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
مرتضی توکلی - Associate Professor, Tarbiat Modarres University, Tehran, Iran

مطالعه میزان تغییرات و تخریب منابع در سال­های گذشته و پیش­بینی این تغییرات در سال­های آتی گامی موثر در برنامه­ریزی و کنترل تغییرات غیراصولی در آینده است. بنابراین، مقاله حاضر با هدف رویکرد آمایشی در مدل­سازی تغییرات کاربری اراضی شهرستان بهبهان با به کارگیری LCM و زنجیره مارکوف انجام گرفت. آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با به کارگیری تصاویر ماهواره Landsat، سنجنده­های ETM+ (تصویر سال ۱۳۷۸) و OLI (تصویر سال ۱۳۹۲) انجام گرفت. مدل­سازی نیروی انتقال با روش رگرسیون لجستیک و شش متغیر، مدل رقومی ارتفاع، شیب، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از اراضی کشاورزی، فاصله از جاده و نقشه Evidence Likelihood انجام گرفت. برای تهیه نقشه­های فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از اراضی کشاورزی و فاصله از جاده، تحلیل فاصله اقلیدسی، و برای تعیین همبستگی بین متغیرها ضریب همبستگی کرامر به کار گرفته شد. همچنین، شاخص ROC برای ارزیابی صحت مدل بررسی شد. مقایسه مساحت­های نقشه مدل­سازی شده با نقشه سال ۱۳۹۲ نشان داد مناطق مسکونی از ۳۱۵۷ هکتار در سال ۱۳۹۲ به ۴۱۸۰ هکتار، و اراضی کشاورزی منطقه از ۱۵۰۳۰ هکتار به ۲۰۷۷۸ هکتار افزایش یافته اند. اما روند تخریب مراتع نه تنها بهبود نیافته است، با شدتی بیشتر از گذشته ادامه دارد.    

land use planning, LCM. Logistic regression, Markov Chain, modeling