بررسی وضعیت کمی و کیفی منابع آب دشت ورامین و ارایه راهکار جهت مدیریت پایدار در منطقه

در تحقیق حاضر تلاش گردید ضمن بررسی وضعیت کمی وکیفی منابع آب در ورامین، راهکارهای مدیریتی مناسب جهت نیل به پایداری و برون رفت از معضلات کنونی و پیش رو در منطقه ارایه گردد. لذا با گردآوری آمار و اطلاعات مورد نیاز و استفاده از نرم افزارWEAP، ضمن درنظرگرفتن نرخ رشد جمعیت، تاثیر تداوم سیاستهای کنونی در۲۰سال آینده بررسی شد و راهکارهای مدیریتی مناسب ارایه گردید. نتایج نشان داد در صورت تداوم سیاستهای کنونی منابع آب دردشت ورامین، باتوجه به رشد جمعیت جهت تامین افزایش تقاضای آب شرب، نیاز به برداشت بیشتر از منابع آب سطحی می باشیم به طوری که این اضافه برداشت درسال ۲۰۳۵ به حدود ۱۰/۸میلیون مترمکعب خواهد رسید. همچنین میانگین سالانه عدم پوشش تقاضای کشاورزی و صنعت درسال  ۲۰۳۵به ترتیب۷۶  و ۲۳میلیون مترمکعب، معادل۲/۱۶و ۴/۲۷ درصد پیش بینی گردید به طوری که نیاز به اضافه برداشت می تواند تاثیرات نامطلوب خود را بر سد ماملو منعکس ساخته، فرونشست زمین را تشدید نموده و سایر مسایل اقتصادی اجتماعی را درپی داشته باشد. بطوریکه بصورت میانگین منجر به کاهش سالیانه  ۳۵ میلیون مترمکعب در ذخیره آبخوان و افت روزانه ۱سانتیمتر در سطح آب زیززمینی منطقه درطی دوره ۲۰ ساله می گردد. لذا بکارگیری شیوه هایی نظیر تغذیهمصنوعی با توجه به نرخ بالای تبخیر در منطقه ضمن کاهش میزان تبخیر از منابع، راه حلی برای جبران قسمتی از کمبود آب در بعضی نواحی است، لذا دراین رابطه، جمع آوری آبهای سطحی، تغذیه زیرزمینی و تنظیم بهرهبرداری صحیح آب، استفاده شیوه های نوین مدیریت آب کشاورزی مهمترین راهکارهای مدیریت منابع آب به شمار میروند.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، منابع آب ، تغذیهمصنوعی ، آب زیرزمینی