اسماعیل جعفری - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدات فناوری واقعیت افزوده برای برنامه درسی آموزش عالی است. این پژوهش از نوع کیفی بوده که در آن از رویکرد پدیدارشناسی استفاده شده است. در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با ۱۴ شرکت کننده از سه گروه (متخصصان فناوری، متخصصان برنامه درسی و مدیران باتجربه) که در مطالعه شرکت کرده بودند، مصاحبه صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. نتایج نشان داد که مهم ترین قوت ها شامل غوطه ور شدن و شبیه سازی در محیط یادگیری، تنوع و انعطاف در برنامه درسی و تجسم پدیده ها و رویدادهای آموزشی؛ مهم ترین ضعف ها شامل نادیده گرفتن تعاملات بین فردی، ناتوانی در دستکاری تعاملی محیط طراحی شده و عدم نظارت و کنترل بر فعالیت های یادگیری؛ مهم ترین فرصت ها شامل نوآوری و ابتکار در حوزه برنامه درسی، کاربست حوزه های عملی دانش برنامه درسی و تقویت دانش علمی در حوزه برنامه درسی و مهم ترین تهدیدها شامل وابستگی به فناوری، خطرات خارجی و کمرنگ شدن رسالت مدرسان است.

برنامه درسی آموزش عالی, فناوری های آموزشی, واقعیت افزوده