پروین احمدی - دانشیار برنامه ریزی درسی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.
سحر قریب طزره - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تعاملات آموزشی، کیفیت تجارب یادگیری وادراک از مولفه های برنامه درسی با رضایت تحصیلی دانشجویان صورت گرفت. جامعه پژوهش دانشجویان دانشکده روان شناسی وعلوم تربیتی دانشگاه الزهراء بودند. با استفاده از نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم جامعه، تعداد ۲۶۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه های تعاملات آموزشی تحصیل (سواری، ۱۳۹۴)، ادراک دانشجویان از مولفه های برنامه درسی طاطاری (۱۳۹۴)، کیفیت تجارب یادگیری نعامی (۱۳۸۸) و رضایت از تحصیل حسین و بمانی (۲۰۱۲) بود که روایی وپایایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. داده های گردآوری شده با بهره گیری از نرم افزار SPSS v۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که بین مولفه های تعامل دانشجو – دانشجو، تعامل دانشجو – استاد وتعامل دانشجو – محتوا از متغیر تعاملات آموزشی ومولفه های منابع، محتوا، انعطاف پذیری وکیفیت رابطه استاد- دانشجو از متغیر کیفیت تجارب یادگیری وهمچنین مولفه روش، محتوا وارزشیابی از متغیر ادراک از مولفه های برنامه درسی با متغیر رضایت تحصیلی دانشجویان ارتباط مثبت معنا دار وجود دارد. مولفه های روش وارزشیابی از متغیر ادراک از مولفه های برنامه درسی در پیش بینی رضایت تحصیلی دانشجویان به ترتیب برابر با ۴۴۰/۰ و ۴۳۳/۰ است. همچنین، مولفه های انعطاف پذیری وکیفیت رابطه استاد- دانشجو از متغیر کیفیت تجارب یادگیری به مقدار ۲۵۴/۰ و۴۱۷/۰ ومولفه های تعامل دانشجو – دانشجو وتعامل دانشجو – استاد به مقدار ۲۱۹/۰ و۳۰۴/۰ قابلیت پیش بینی رضایت تحصیلی دانشجویان را دارند. نظر به یافته های پژوهش پیشنهاد می شود به نحوه ارتباط اساتید با دانشجویان به مثابه یکی از ملاک های ارتقاء اساتید توجه ویژه شود ودست اندرکاران نظام آموزش عالی نیز به تدوین برنامه های درسی متناسب با شرایط دنیای حاضر اهتمام ورزند.

تعاملات آموزشی, تجارب یادگیری, رضایت از تحصیل, مولفه های برنامه درسی, دانشجویان