استانداردسازی سنگدانه های بازیافتی حاصل از کاشی سرامیکی مورد مصرف در بتن

در سال ۲۰۲۱ تولید کاشی و سرامیک جهان به ۱۶۰۹۳میلیون مترمربع رسید. ایران با تولید ۴۴۹ میلیون مترمربع کاشی و سرامیک، بزرگترین تولیدکننده کاشی سرامیکی در خاورمیانه و ششمین در جهان است. در حدود ۳ تا ۷ درصد از تولید روزانه سرامیک در جهان به صورت ضایعات در می آید. اگر میزان ضایعات ناشی از تخریب ساختمان ها نیز به این مقدار اضافه شود، میزان ضایعات به میلیون ها تن در سال می رسد. ماهیت این مواد به گونه ای است که نمی توان از آن ها مجددا در چرخه تولید استفاده کرد و بدون استفاده مانده و به یک زباله ساختمانی تبدیل و باعث آلودگی محیط زیست می شوند. در تحقیق پیش رو امکان استفاده سنگ دانه های حاصل از ضایعات تولید کارخانه های تولیدی، در بتن و مهم تر از آن امکان استاندارد سازی آن ها بررسی شد. ضایعات سه نوع کاشی سرامیکی با جذب آب های مختلف (سه گروه BIa و BIIb و BIII) با کمک سنگ شکن، خرد و تولید سنگ دانه شد. پس از اصلاح دانه بندی و اصلاح SSD سنگ دانه های بازیافتی، طرح اختلاط مناسب، پیشنهاد و اقدام به ساخت بتن با جایگزینی سنگ دانه های بازیافتی بجای سنگ دانه معمولی با درصدهای صفر(نمونه شاهد)، ۱۰، ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰، ۶۰، ۷۰، ۸۰، ۹۰ و ۱۰۰ شد. علاوه بر اسلامپ، وزن مخصوص و جذب آب، مقاومت فشاری برای دوره های ۷روزه، ۲۸روزه و ۹۰روزه و مقاومت کششی بتن در دوره ۲۸روزه آزمون شد. نتایج نشان داد با افزایش درصد سنگدانه های بازیافتی سرامیکی مقاومت فشاری و کششی در بتن، کاهش یافته اما در بعد کمی و کیفی استفاده از سنگدانه های بازیافتی مذکور، در بتن، بخصوص بتن های غیرسازه ای و با مقاومت پایین امکان پذیر است. در استاندارد ملی ایران به شماره ۱۳۱۷۰ حد مجاز میزان مواد خارجی شامل شیشه، سرامیک و... تنها ۰/۲ درصد در سنگدانه های بازیافتی ذکر شده، نتایج این تحقیق لزوم اصلاح و بازنگری استاندارد مذکور را نشان داد. نتایج نهایی مقاومت فشاری بتن ها (سن ۹۰روزگی)، در اختلاط ۵۰ درصد تقریبا تمام گروه های جذب آب نتیجه یکسانی داشتند لذا امکان پیش بینی، تعیین معیار و به عبارتی استانداردسازی سنگدانه ها وجود دارد

کلیدواژه ها:

سنگدانه بازیافتی کاشی سرامیکی ، بتن ، استانداردسازی