اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر ارتقاء سلامت روانی و کاهش نشخوار فکری زنان مطلقه

مقدمه: طلاق یکی از مسائل اجتماعی شایع و با قدمت جامعه است که پیامدهای گسترده آن بر سلامت روانی تا مدت­ ها بعد از این رویداد ادامه دارد. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر ارتقاء سلامت روانی و کاهش نشخوار فکری زنان مطلقه انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح نیمه آزمایشی است که از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مطلقه تحت پوشش سازمان بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند؛ بدین منظور ۵۰ نفر از آن ها به روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه­ های آزمایش و کنترل جایگزین ­شدند. ابزار مورد استفاده مقیاس سبک پاسخ­دهی نشخواری (RRS) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) بود. گروه آزمایش برنامه آموزش تنظیم هیجانی را طی ده جلسه ۹۰ دقیقه­ ای به مدت دو ماه دریافت کردند. داده­ های جمع ­آوری شده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و در نسخه ۲۲ نرم­ افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: میانگین و انحراف معیار سن آزمودنی­ ها به ترتیب ۳۹/۴ و ۸/۲۵ بود. یافته­ های پژوهش نشان داد که پس از کنترل اثر پیش ­آزمون، تاثیر آموزش تنظیم هیجان در گروه آزمایش بر مولفه های سلامت روانی و نشخوار فکری شامل علائم جسمانی (F=۱۷/۴۵, P>۰/۰۱)، اضطراب (F=۲۵/۵۲, P>۰/۰۱)، عملکرد اجتماعی (F=۲۶/۹۹, P>۰/۰۱)، افسردگی (F=۱۵/۴۷, P>۰/۰۱)، پاسخ­ های نشخواری (F=۷۵/۱۳, P>۰/۰۱) و پاسخ­ های منحرف کننده (F=۳۴/۴۲, P>۰/۰۱) معنی­ دار بود. نتیجه­ گیری: براساس نتایج این پژوهش می­ توان نتیجه گرفت که آموزش تنظیم هیجان روش موثری برای ارتقاء سلامت روانی و کاهش نشخوار فکری در زنان مطلقه است؛ بنابراین، پیشنهاد می شود این مداخله آموزشی در مراکز مشاوره خانواده و سلامت روانی اجرا شود.

کلیدواژه ها:

Emotion regulation training ، Mental health promotion ، Rumination ، Divorced women ، آموزش تنظیم هیجان ، سلامت روانی ، نشخوار فکری ، زنان مطلقه