بررسی نظام آموزشی کشور چین

سیستم آموزشی هر کشور یکی از ارکان پیشرفت آن کشور است و همواره انتظار عمومی از این سیستم پرورش و تربیت انسان ها برای ورود به جامعه می باشد. نظام آموزشی چین یکی از موفق ترین نظام های تعلیم و تربیت در تربیت نیروی انسانی کارآمد و کارآزموده جهت رشد اقتصادی و توسعه پایدار اجتماعی بوده است. ساختار سیستم فعلی آموزش و پرورش چین در بازه سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۰ شکل گرفته است و طول دوره آموزش ابتدایی و متوسطه ۱۲ سال تعیین شده است. پیش از آغاز نهضت آموزش همگانی تا کنون، برای هیچ یک از گروه های سنی، آموزش و پرورش اجباری نبوده است ولی با وجود این، همیشه تقاضای مردم برای تحصیل بیش از عرضه آن بوده است. زمانی که جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹ تاسیس شد تمام موسسات آموزشی خصوصی یا تعطیل شدند یا به موسسات دولتی تبدیل شدند. بنابراین افراد مسئول در زمینه های کلان سیستم آموزشی باید بتوانند نظام آموزشی کشور را با آگاهی از سیستم آموزشی دیگر جوامع و براساس مشخصات بومی کشور طراحی کنند و به شکل دوره ای آن را بررسی و اصلاح کنند. در راستای چنین سیاستی این مقاله سعی دارد با نگاهی به بخش های سیستم آموزشی کشور چین بر پایه تحقیقات کتابخانه ای ابعاد آموزش و پرورش این کشور را بشناسد و اصلاحات روی داده در مقاطع مختلف تحصیلی در سالیان اخیر را بررسی نماید. ابتدا تمامی مقاطع نظام آموزشی چین را به اجمال معرفی می کنیم و سپس نکات قوت و ضعف این سیستم را از دیدگاه کارشناسان چینی بیان می نماییم.

کلیدواژه ها:

سیستم آموزشی چین ، نقاط قوت و ضعف ، اصلاحات ، آموزش از راه دور