اعظم پورقلی نصفچی

هدف پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه گری سازگاری اجتماعی در ارتباط بین هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پایه نهم و دهم شهر شهریار است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه نهم و دهم شهر شهریار در سال تحصیلی۹۶-۹۵ است که به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای به تعداد ۴۰۰ نفر انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها ازدو پرسشنامه هوشهیجانی شات) ۱۹۹۸ ( وپرسشنامه سازگاری اجتماعی بل) ۱۹۶۱ ( استفاده گردیده است. داده ها با استفاده از نرم افزار spss اصلاحشده بارون و کنی و روش بوت استرپ با استفاده از نرم افزار اموس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل، نقش واسطه گری سازگاریاجتماعی را در ارتباط بین هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی تایید می کند و همچنین نقش تعدیل کنندگی سازگاری اجتماعی رابین خوش بینی وارزیابی هیجانات با پیشرفت تحصیلی تایید می کند ولی نقش تعدیل کنندگی سازگاری اجتماعی را بین مهارتاجتماعی و کاربرد هیجانات با پیشرفت تحصیلی رد می کند.

سازگاری اجتماعی، هوش هیجانی، پیشرفت تحصیلی