زهرا بهفروز

آموزش مفهومی موثر است که در اصطلاح عام آن به معنی انتقال مجموعه ای از علایم ، فرمول ها ، ساختار ها و اصول و مبانی است که از زمان پیدایش انسان تا به حال و در علوم و فنون مختلف و همچنین ضرورت زمانی و مکانی آن صورت گرفته است . بدیهی ست که این مبانی در طی هردوره زمانی بنا به ضرورت جامعه انسانی و همچنین تکنولوژی آن زمان قابل تغییر بوده است ( حمدانی، ۱۳۶۱). از مراحل مهم طراحی آموزشی ، دامنه وظایف صحبت های انجام شده توسط معلمان گسترده و فراگیر است اما مهمتر از همه این است که ، ارتقاء یادگیری برای همه دانش آموزان در کانون و قلب نقش معلم ، قرار دارد ، معلمان باید هم در محتوای خودشان اطلاعات زیادی داشته باشند و هم در دامنه وسیعی از رویکرد های تدریس برای تامین نیازهای متعدد بادگیری هر دانش آموز دارای مهارت باشند .لذا باید به معلمان کمک کرد تا یاد بگیرند که به صورت هنرمندانه در کار دانش همه اینها آنچه را که دانش آموزان می توانند بادبگیرند که انجام دهند تحت تاثیر قرار می دهد (حمدانی ۱۳۶۱، به نقل از دسوس ،۲۰۰۸). هنر محصول تحولات، تغییرات و رشد فکری است و هم راستا با عوامل اجتماعی موثر توسط افراد خلق می شود وقتی خلاقیت انسانی با تاثیر از عوامل مختلف پدیده ای را ایجاد کند که نمایش از زیبایی باشد هنر اتفاق افتاده است. طبیعی است که هنر هم همچون سایر علوم متحول می شود و شیوه ها و شکل های مختلفی پیدا خواهد کرد، پس برای آنکه اصالت فرهنگی بک هنر ماندگار بماند باید بینش و آگاهی به مقوله هنر در جامعه وجود داشته باشد (صابری، ۱۳۹۶).