بررسی اثر بخشی روش تدریس سنتی و روش مشارکتی در یادگیری مبحث رسانش گرمایی

پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه دو روش تدریس متفاوت »سنتی(حفظ و تکرار)« و »مشارکتی« در یادگیری مبحث رسانش گرمایی از کتاب فیزیک دهم صورت گرفته است.بدین منظورنمونه های مورد مطالعه از دو مدرسه دولتی »حجاب« و » سمیه« واقع در شهر تهران انتخاب شد؛ که نمونه ها شامل ۳۰ نفر از دانش آموزان پایه دهم رشته ریاضی فیزیک برای پیاده سازی روش سنتی(حفظ و تکرار) از مدرسه حجاب و ۳۰ نفر از دانش آموزان پایه دهم رشته ریاضی فیزیک برای پیاده سازی روش مشارکتی از مدرسه سمیه است. این پژوهش نیمه تجربی بوده و از طرح آزمون نهایی که بر اساس معیارهای سنجش و اندازه گیری تدوین شده؛ استفاده شده است.یافته های آزمون بیانگر آن است، دانش آموزانی که مبحث رسانش گرمایی را با روش مشارکتی(روشی که دانش آموزان را به سمت یادگیری فعال سوق میدهد.) آموزش دیدند؛ ، قادر به پاسخگویی درصد بیشتری از سوالات مفهومی شدند و یادگیری آنها عمیق تر بود؛ در حالیکه دانش آموزانی که با روش سنتی(روشی که درآن معلم در صحنه ی آموزش کاملا فعال و دانش آموزان منفعل هستند.) آموزش دیدند؛ در پاسخگویی به سوالات مفهومی از موفقیت کمتری برخوردار بودند و یادگیری آنها سطحی بود. بنابراین، یک روش تدریس خوب، فعال و پویا، عامل بسیارمهم و موثر در یادگیری دانش آموزان است و این موضوع اهمیت تجدید نظر در روشهای تدریس سنتی و توجه بیشتر به روشهای فعال تدریس از سوی مدارس و مراکز آموزشی در مبحث رسانش گرمایی را آشکار میسازد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس سنتی ، روش تدریس مشارکتی ، یادگیری مفهومی